uit het oog (Daan Zwierink story Mainstreet)

Hoofdstuk 50

Jamie pov

Ik heb een zakdoekje in mijn hand en ik breek er steeds stukjes van af. Het is al bijna een uur later. Zou het niet gelukt zijn bij Dana. Dan word ik opgeschrikt door hard gebonk op de deur. Claire kijkt verward op.'Dana heeft toch de sleutel bij zich.'zegt ze. Meer tegen zich zelf dan tegen mij. Dan word de deur open gegooid. Claire en ik kijken verschrikt op.'Ja jongedame tegen de muur nu.'zegt de agent die binnen komt stormen. De ander rent naar mij toe en maakt mijn handen los. Hij doet een deken over mij heen en neemt mij mee. Ik word in een wagen gezet. Er staan 3 wagens en Claire komt krijsend naar buiten.'ik krijg Daan nog wel, hij hoort bij mij.'schreeuwt ze naar mij. Ik leg mijn hoofd tegen het raampje in de auto. Dan besef ik pas echt wat er gebeurt is. De tranen stromen over mijn wangen.

De politie agent neemt mij eerst mee naar het bureau. Kennelijk is Daan al geinformeerd want hij staat al te wachten, Ik laat het deken op de grond vallen en ren naar hem toe. Hij houdt zijn armen open en ik val er in. Ik begin weer te huilen. Daan kust de tranen weg. Ik ruik eindelijk weer zijn Daan geur.'Daan ik hou van je ik wil je nooit meer kwijt.'fluister ik. Daan streelt me en kust me.'Ik hou van je Jamie, ik ben zo blij dat je er weer bent.'zegt hij.

Na een verhoor van bijna een uur mag ik eindelijk gaan. Daan is aan het wachten. Samen met hem en mijn ouders gaan we naar huis. Daan loopt mee naar boven. Ik draai me om naar hem.'Heb je echt met haar?'zeg ik zacht. 'Ja het spijt me zo.'zegt hij hulend. Ik trek hem naar mij toe.'Daan je moest, anders hadden er ergere dingen gebeurt.'zeg ik zacht. Dan ga ik liggen. Daan komt naast me liggen. En ik val gelukkig eindelijk weer rustig in slaap.