Hoofdstuk 20

880 37 1
                                    

Jamie pov

Ik leun met mijn hoofd tegen het raampje van de trein. Tegen over mij zitten Owen en Mandy. Naast mij zit Daan. Ik probeer hem te negeren. Toch voel ik zijn aanwezigheid. Door de te kleine ruimte zit zijn been tegen die van mij aan. Ik adem uit op het raampje. 'Ga je wat vertellen.'zegt Owen wijzend op de condens die achter blijft. Ik glimlach en schrijf hoi Owen op. 'Volgend station Denbosch.' word er omgeroepen. We springen allemaal op.'Hoezo ben jij met de trein Owen.' zegt Daan verbaasd. 'Gast heb je de hele tijd geslapen? Ik sliep bij Mandy die in Amersfoort woont.'zegt Owen. Ik lach. Voor ons lopen Yara , Rein,  Odiel en Nils.'Daar moeten we heen.'wijst Yara naar de bus.

Een halfuur laten zijn we aangekomen. We staan nu in de rij. Ik probeer Daan nog steeds te negeren. Maar telkens als ik zijn lach of zijn stem hoor. Voel ik zoveel vlinders in mijn buik.

Daan pov

We zijn alweer een halve dag in de efteling. Tot nu toe heeft nog geen een stelletje bij elkaar gezeten. Maar nu staan we in de rij voor joris en de draak. En ze willen allemaal naast elkaar. Ik kijk Jamie aan. Ze is zo mooi en lief. Ik wil haar hand pakken en ergens met haar alleen zijn. Maar ik kan dat niet. 'Uh zullen wij naast elkaar.'zeg ik zacht. 'Ja ik ga niet alleen in een achtbaan.'zegt ze. Ik glimlach. We gaan in de middelste rij staan. Yara en Rein stappen al in. De rest moet nog wachten. Dan is het onze beurt. Jamie stapt eerst in en dan ik. Ze pakt de stang van het karretje stevig vast. Ik kijk naar haar en dat blijf ik de hele weg doen. Ze gilt. Ik pak haar hand. Ze lacht naar mij maar laat wel meteen mijn hand los.

De meiden zijn ijsjes aan het halen. Ik begin snel te praten.' Ik ben nog verliefd op Jamie.'zeg ik.'hadden we nog niet door.' zegt Rein.'Ga met er de Droom vlucht in.'zegt Nils. 'Ja en jullie dan.'zeg ik. 'Nou zeg dat je met haar wil praten.'zegt Owen. Ik knik en sta op als ik Jamie zie lopen. 'Jamie kan je even mee lopen? Wil even met je praten.'zeg ik.

Dit weekend heb ik geen tijd om te schrijven. maar maandag wel!

uit het oog (Daan Zwierink story Mainstreet)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu