NAG-TAXI kami papunta sa bahay ng tatay ko sa Bel-Air. Oo, medyo mayaman na neighborhood. Mayaman naman ang mga Montesines pero dahil sinuwerte ang lolo ko sa negosyo.
It was something my father took pride in, our money, our bloodline and our breeding. Sa kanya, ako lang naman ang walang modo sa mga Montesines eh.
"Wow," sabi ni Meredith nang makababa kami ng taxi. Malaki ang bahay ng mga magulang ko. May three floors, eight bedrooms, ten toilet-and-baths, six-car garage, etc., etc. It was impressive.
"I'm sure ganyan lang kalaki ang dog house ninyo," biro ko.
Hinampas niya ang braso ko habang nakatingala pa rin sa bahay. "Ang ganda niya. Ilan kayong nakatira rito?"
"Nasa States ang mommy ko. That way, hindi raw niya hihiwalayan nang tuluyan ang tatay ko. My sister and her husband live here with their three kids, my dad, and three maids, at ako."
Pero gusto ko na ring humiwalay gaya ni Kuya. Sure, wala akong rentang binabayaran at tahimik naman sa parte ko ng bahay sa third floor pero ngayon ko lang na-re-realize na hindi rin maganda ang arrangement namin.
Giniya ko si Meredith sa gate at nag-doorbell. Tumingala ako sa CCTV camera sa itaas, ngumisi at kumaway. Maya-maya, nagbukas ang front door at tumatakbong lumabas si Celia, 'yung pinakabata sa mga kasambahay namin.
"Kuya Ash!" bati niya bago kami pinagbuksan.
Ingat na ingat ako sa batang ito kasi minsan kong narinig na may gusto siya sa 'kin. Nag-uusap kasi sila ni Manang Bing n'un at nagulantang ako nang marinig kong pangarap niyang maging katulad ng character ni Jodi Sta. Maria sa Be Careful with My Heart at ako nga raw ang gusto niyang maging Sir Chief.
"Hi, Celia! Si Daddy?"
"Nag-a-almusal pa po. Good morning, ma'am," bati niya kay Meredith.
"Hi!"
Pinapasok kami ni Celia sa bahay at dumerecho ako sa garden sa likod kung saan laging nag-aalmusal ang tatay ko. Mula nang mag-retire siya (na siya ring oras na nag-decide ang nanay ko na sa States na lang talaga tumira), naka-schedule na na 10 A.M. impunto ang brunch niya. Doon siya sa garden kapag maganda ang panahon, nagbabasa at kumakain hanggang tanghaling tapat.
"May plano ba tayo kung paano natin siya mapapapayag?" pabulong na tanong ni Meredith habang naglalakad kami.
"I was thinking ipupukpok ko sa kanya 'yung serving plate. Kapag wala na siyang malay, saka natin kukunin 'yung susi ng kotse ko," pabulong ko ring sagot.
She rolled her eyes. "'Wag kang magulo. Ako nang bahala."
As expected, may breakfast platter sa mesa habang nagbabasa si Dad. May pagkain pa sa pinggan niya at may isang tasa ng mainit na kape malapit sa kanan niyang kamay.
Tumikhim ako at nag-angat ng paningin ang tatay ko mula sa binabasang diyaryo. Hinihintay ko 'yung pagsabog ng galit niya kasi alam kong di pa niya 'ko napapatawad dahil sa Audi niya. I swear may mga tao talagang magaling magtanim ng galit. Hindi n'yo ba alam na masama sa puso 'yun? Saka para Audi R8 lang, Dad! Itatakwil mo na ang pinakaguwapo mong anak?
Kumunot ang ilong niya na para bang may naamoy siyang mabaho. Alam kong hindi ako 'yun, at mas lalong hindi si Meredith. Baka sariling amoy.
I grinned at him. "Good morning, Dad!" sabi ko na may energy at enthusiasm ng isa sa mga hosts ng isang noontime show. Alam kong buwisit na buwisit siya sa ganoon.
He was just about to snarl at me nang mapansin niyang katabi ko si Meredith. That was when Efren Montesines quickly got to his feet.
"Good morning, Mr. Montesines," bati ng boss ko. Lumapit pa siya at inabot ang kamay sa tatay kong na-shock. "I'm Meredith Balajadia, Ash's friend."
BINABASA MO ANG
Falling for the Billionairess (Published by Bookware)
RomanceC O M P L E T E D R E P O S T E D --- Siya si Meredith Balajadia, ang twenty-five-year-old executive vice president ng Balajadia Industries, ang kompanyang pag-aari ng pamilya niya na may kinalaman sa lahat na yata ng uri ng industriya sa Pilipinas...
