Falling for the Billionairess (Published by Bookware)

Day 3

HINDI ako na-late ng day 3. Hindi masyado. Pakshet naman kasi. Sino ba ang pumapasok ng opisina nang alas siete ng umaga?

Na hindi ang kuya ko?

At na-late lang ako ngayon dahil sa lintik na Starbucks na 'to.

As usual, may ilaw na sa opisina ni Meredith (Meredith na ang tawag ko sa kanya sa isip ko. Sarili ko na nga lang i-mi-Miss Balajadia ko pa ba siya?) nang dumating ako sa mesa ko kaya dumerecho ako roon, kumatok at pinihit ang knob.

Nasa likod na siya ng mesa niya, nagta-type na ng kung ano. She was wearing a sleeveless white top at isang maiksing dilaw na palda and white heels na kita ang mga daliri sa paa. Her hair was in a bun and she looked adorable.

"Good morning, ma'am!" masaya kong bati habang lumalapit sa mesa niya.

"You're late," sabi niya pero inisip ko na lang na ang sinabi niya ay "good morning, my wonderful, gorgeous assistant."

"Only by seven minutes at dahil iyon sa kape mo." Ibinaba ko ang takeout cup ng kape sa mesa niya pagkatapos ay kinuha ang smartphone ko mula sa bulsa para buksan ang calendar app ko. "You have a 9:30 A.M. appointment with Mr. Fernandez, and a lunch meeting with Mr. Villacorta at 11:30."

Kumunot ang noo ni Meredith bago nag-angat ng ulo. "Walang nakasulat sa calendar na may 9:30 ako."

"Ow?" Muli kong tiningnan ang telepono ko. "Tumawag po si Mr. Fernandez kahapon para magpa-resched ng appointment from 2 P.M. to 9:30 A.M."

Halos magulo ang bangs ko sa lakas ng buntong-hininga ni Meredith. "You put the appointment on the office calendar, Mr. Montesines, not on your phone."

Ngumisi ako. "I will, ma'am. As soon as I learn how to use the calendar."

I'm pretty sure mura ang sinabi ni Meredith nang bumulong siya. "Send me the files regarding the Fernandez group. Akala ko may oras akong pag-aralan iyon habang kumakain."

"Kung kumakain kayo, Ma'am, you shouldn't be studying anything at all."

I'm sure naupod ang ngipin niya sa bagang sa tindi ng pagpipigil niya. "Just... send me the files, Ash."

Muli akong ngumisi. "Yes, ma'am."

"And don't come in here unless I call for you. Ayaw kitang makita buong araw."

"Whatever you say, Miss Balajadia. Have a great day!"

Lumabas ako ng opisina niya at isinara ang pinto, nagpipigil ng tawa. Nagtungo ako sa mesa at binuhay ang computer ko. Ayaw niya 'kong makita ah. Lalabas din 'yun, I'm sure in 3... 2... 1...

Nagbukas ang pintuan niya as if on cue at nilingon ko si Meredith. Humihingal siya at hawak ang takeout cup ng Starbucks. "What. Is. This?"

Inosente ko siyang tiningnan na nanlalaki pa ang mga mata. "Starbucks Caramel Macchiato, ma'am."

Akala ko talaga ibubuhos niya sa 'kin ang kape.

AKO na ang uminom ng Caramel Macchiato nang iwan iyon ni Meredith sa mesa ko. Sa lagay sasayangin ko lang 'yun eh ang aga kong gumising para roon? But I had to admit, it was worth it seeing the smoke coming out of Meredith's nose.

Nag-angat ako ng ulo nang may madamang may papalapit sa mesa ko.

Matangkad ang lalaki, mukhang mayaman, mukhang mayabang. Hindi ko gusto ang aura ng unggoy kaya tumayo ako. Doon ko napansing mas matangkad ako, mas fit, at mas guwapo siyempre.

"Can I help you?" tanong ko.

Tiningnan niya 'ko mula ulo hanggang paa bago siya mapanuyang umismid. Ano'ng iniismid-ismid mo d'yan?