KUM *[Tamamlandı]

33* Basit Kurallar

Elimi kaygan kırmızı deride gezdirdim, eski koltuğumuz yeni yuvamıza epeyce yakışmıştı.

Ama ekip eski neşesine sahip görünmüyordu. Wayne koltuğun diğer ucunda yayılmış, avucu büyüklüğünde bir topu yere atıp yakalıyor; Frederick somurtarak bir şişe soda içiyor, Riccardo Antonio'nun tekli koltuğunun yanında dikiliyor -nedense Antonio'ya karşı hep aşırı bir saygı ve bağlılık içindeydi- Antonio ellerini birleştirmiş yere bakıyor ve Paige'in boşluğu, hissedilir bir varlıkmış gibi odada askıda duruyordu.

Derin bir nefes duyup geldiği yere baktım.

"Ellen'dan hiç hoş şeyler öğrenmedim" dedi Antonio yorgun gözlerle odayı tarayıp.

"Ellen?" diye sordum bilmiyormuş gibi.

"Ellen Judith. Acil durum avukatlarımızdan biri." dedi bana döndükten sonra. "Neyse, dediğine göre Paige oldukça başına buyruk davranmış", sesinde hafif bir alayla karışık kızgınlık belli belirsiz hissediliyordu.

"Ne yapmış?" diye sordu Frederick. Antonio cevap vermeden önce yeni bir nefes aldı.

"Söylemeliyim ki çocuklar, benden habersiz olarak yapmaması gereken şeyler. Ve bunların sonucu olarak bu hâldeyiz."

"Onun hâli bizimkinden daha batık" dedi Frederick alayla, ama sesinde o gecedeki asiliği kalmamıştı. Antonio aynı sakinlikle baktı,

"Basit kurallarımız var Fred. İçimizden hiçbirinin uymakta zorlanacağı şeyler değil", hafifçe uzamaya başlamış sakalını rahatsız ediyor gibi kaşıdı. "Paige'e kızgınım. Çok basit bir kuralı ihlâl etti."

"Patronun sözünden çıkma."

Riccardo elleri önünde bağlı olarak bunu söylemişti. Koşulsuz orada duracağını bildiğiniz cansız bir eşyanız gibiydi. Siz istemediğiniz sürece bir yere gidemezdi.

Antonio da böyle düşünüyor olmalıydı, hatta Riccardo'nun kendisi bile. Başıyla onaylayıp Riccardo'ya teşekkür etti Antonio.

"Paige, hiçbir iz bırakmadan halletmesi için ona her imkânı sağladığım şu McKnight'ı, herifin ayakkabı dolabından bir çift alıp giyerek halletmiş."

Odada bu sefer sessizlik asılı kaldı, kimse buna anlam verememişti.

Antonio inanamıyormuş gibi asabice güldü,

"Bunu bana açıklayacak hiçbir mantık yok" dedi aynı sinir bozucu gülüşle.

"Bu ve daha fazlası, hepsi aptalca ve tamamen rahatça girilmiş risklerden başka bir şey değil!"

Şeklimi almış koltuğa ağır ağır daha da gömüldüm. Morgan McKnight.

"Hiçbir şeyden haberi olmayan bir çömez gibi davranmak istemem ama..." dedim boğazımı temizledikten sonra,

"...McKnight da kim?"

Artık böyle şeyleri sorarken rahat davranmakta zorlanmıyordum, Wayne göz ucuyla baktı bana,

"Şu Jeffry's adamı" diye mırıldandı Antonio daha açıklayıcı davranmıştı,

"Morgan McKnight. Jeffry's şirketiyle yapacağımız anlaşma için şirkete gelip gidiyordu ama öğrenmemesi gereken şeyler duydu. Anlarsın ya"

Bunu söylerken yüzü komik bir hâle bürünmüştü.

Kol saatime baktım, 14.17

Antonio olayı kabaca anlattı, tahmin edildiği gibi, McKnight Arcuri İletişim'e yaptığı ziyaretlerden birinde Antonio'nun kirli işlerini nasıl olduysa öğrenmişti.