KUM *[Tamamlandı]

26* Bir Avuç Psikopat

-MAITE

Bryant'a şok içinde bakıyordum, kulaklarımın bunu duyacağına ihtimal dahi vermezdim.

Hayatın bizi yanıltan tarafı hep olduğu yerde duruyordu değil mi?

"Nasıl bir kız peki?" dedim, gülerken parlayan gözlerine bakılırsa bir kız kardeşi olması onu çok mutlu ediyordu.

"Çok sevimli bir şey, henüz birlikte vakit geçirip tanışamadık ama yine gelecek"

"Onu çok kolay benimsemiş görünüyorsun"

"Bana bir sor Maite! Hâlâ gerçek değilmiş gibi geliyor aslında, uğultulu bir şekilde etrafımda dolanan bir ses gibi. Ama bir kardeşim olması fikri hoşuma gidiyor."

"Yıllardır var olmayan bu derece önemli bir şeyin etkisi de kendisi kadar büyük olmalı" dedim, "Eh, aslında ben de bir kardeşimi bulsam fena olmazdı."

Gülerek yemeye devam etti, dünün onlara getirdiği, muazzam bir şeydi.

"Madeleine ne diyor?" diye sordum. Bir kadın olarak bu duruma hayatını açmak ne kadar zordu kim bilir.

"Babamı annemle konuşurken duydum" dedi, "Ona bunları yaşattığı için üzgün olduğunu söylüyordu, bu eski meselenin yeniden içinde olmak annemi bir hayli üzüyor ve haksız olmadığını biliyorum. Düşünsene artık yaşamayan eski eşinden bir kız...Benim bu eski eşten bile haberim yoktu"

"Babanın veya annenin yerinde olsaydım, o yılları unutmak ve silmek isterdim. Sadece bunu yapmışlar"

"Evet ama silinemeyecek bir şey kalmış anlaşılan. Yıllar sonra hepsini yeniden canlandırdı."

"İyi olacaktır Bryant" dedim, "Onun için daha da zor"

Bryant'ın düşünceli yüzünü incelerken birden aklıma Alfred geldi, ikisinin hafif meyleden ufak çatışmalarının nedenini sormayı aklımda bir yerlere yazmıştım.

"Konuyu dağıtacağım ama bir şey sormak istiyorum" dedim bir müddet sonra. "Alfred'le aranızda olan biten şeyi öğrenebilir miyim acaba?"

Sesli gülerek bana baktı,

"Bunu biraz daha az belli etmemiz gerektiğini biliyordum"

Omuz silktim.

"Saklanmayan şeyler hep ortadadır, daha az belli etmenle aynı şey"

"Saklamalıyız öyleyse?"

Yüzümü bilmem anlamına gelecek şekilde eğdim, bu onu çok eğlendirmiş olacak ki sesli güldü, ben bir yudum su içerken o anlatmaya başlamıştı bile.

"Yıllar önce, buraya ilk gelişimde henüz toydum. Bilirsin, yeni dedektif olmuş bir çaylaktım."

"Seni öyle düşünemiyorum"

"Merak etme, zaten çaktırmıyordum." dedi gizli bir şey söylüyor gibi.

"Alfred bir vakada yardımcı olmam için benimle işbirliği yapmak istemişti."

"Aynen şimdiki gibi"

"Evet, vazgeçilmez alışkanlıklar...Teklifini kabul ettim, ancak tarzlarımız onunla hiç uyuşmuyordu. Ben daha çok içgüdülerime ve kuvvetli tahminlerime göre hareket ediyordum, o ise sağlam kanıtları kovalama taraftarıydı. Nihayetinde burası FBI, değil mi? Beni bu konuda uyarıp uygun davranmamı tavsiye ettiğinde yapamayacağımı söyledim, inatlaştık ve beni kovmak zorunda kalmasın diye istifa ettim. Onun inatçı ve gelenekselci yanına karşılık kendi dik başlılığımı da inkâr edemem"