KUM *[Tamamlandı]

70* Beklemek, güzelliğin birikmesi demektir.

-MAITE

Ellerim inip kucağımda birleşti, aralarında duran telefona daldım dakikalar boyunca. Yeterince bakarsam Bryant'ın bu ekrandan fırlayıp burada belirivermesi mümkünmüş gibi bir hisse kapılmıştım. Omzuma dokunan elle kendime geldim ve o zaman ne kadar saçmaladığımın farkına vardım.

"İyi misin?"

Yusra'ya dönüp başımı aşağı yukarı salladım,

"İyi değilsin" dedi, "Sorun nedir Maite?"

Parmaklarımı telefona bastırdım, gözlerimin dolmasını istemiyordum çünkü son zamanlarda ağladığım çok an hatırlıyordum. Yeterdi.

"Sesi o kadar kötü geliyordu ki Yusra... Tahmin etmeliydim, öldüğümü sanıyorlarmış."

Yanağıma düşen bir iki damlayı hemen elimle sildim, bunlar acının görünen kısmıydı ama asıl içte, sıcak ve yakıcı bir yatakta kaynayıp duruyordu.

"Ama ölmedin!" diye haykırdı Yusra, "Müthiş olan da bu ya, ölebilirdin, seni bir daha hiç göremeyebilirlerdi ama yaşıyorsun. Nişanlının nasıl bir acıdan geçip nasıl bir ferahlığa uğradığını bir düşün... Bir mucize yaşıyor."

"Çok doğru, ama onu karşımda sapasağlam görene kadar rahat edemeyeceğim... Kalkan ilk uçakla geleceklermiş, buraya kadar gelmişken heyecandan ölmek istemiyorum"

Yusra dalgın dalgın beni dinliyordu.

"Yusra?" dedim, birden aklıma gelmişti,

"Nasıl göründüğümü hiç bilmiyorum... Yani, bir şeyler yapabilir miyiz acaba?"

Minik bir kahkaha attı,

"Seni görünce, nasıl göründüğün en az umursadığı şey olacak ama kadınların sevdikleri adama güzel görünme çabası hiçbir zaman sona ermeyecek bir erdemdir ve bunu sadece kadınlar anlar."

"Sen, Yusra?" diye sordum onun dalgınlaşan bakışlarını izleyerek. "Senin için değerli biri var mı?"

"Hayır... Aslında vardı... Nişanlıydık. Fakat geçen senenin kışında vefat etti. Ağır kalp yetmezliği."

Cümlesini sesi alçalarak tamamladı, oturduğum yerde kalakalmıştım. İçinde taşıdığı acıya rağmen olabildiğince sakin söylenen bu cümleyi yaşamak, söylemesi kadar basit değildi. Ona derin bir merhamet duydum, benim ve Bryant'ın yüz yüze olup kurtulduğumuz şeydi bu ve nasıl bir duygu olduğunu şu andan daha iyi anlayacağım, kavrayacağım bir zaman olamazdı.

"Yusra... Çok üzgünüm."

"Ben de... Ama üstesinden geldim. Çok zor günler geçirdim ama dünyanın acılarla dolu bir imtihan yeri olduğunu, ancak sabrederek kazanacağımı düşününce toparlanmam mümkün oldu. Onunla Ahiret'te buluşacağım inşallah."

"Ne kadar aklı başındasın Yusra. Yaşamak sana beklentiler değil gerçekçi sonuçlar veriyor... Yine de sana Bryant'ı anlatmama katlanmak zorunda kalıyorsun, bilseydim böyle bir bencillik yapmazdım, üzgünüm."

"Aşık olan aşkı anlar. Bu yüzden senin ona kavuşman benim için de büyük mutluluk olacak. Dünyada bir ayrılığın daha sona erdiğine şahit olacağım, bir acının kapandığını bileceğim ve bu bana biraz daha mutluluk verecek. Seni dinlemek beni üzmedi, üzmez."

Yusra'nın içindeki bembeyaz havuza hayret ediyordum. Her şeyi iyiye çevirme, içine aldığı her şeyi daha güzel olarak çıkarma gücü vardı.

İşine dönmesi gerekiyordu ama fırsatını bulur bulmaz bana çeki düzen vermek için geleceğine dair söz verdi. Ve onun sözüne güvendim.