The Strings (Strings Series 2)

Special Chapter

Sa kabila ng hirap ng dinaan namin. Naisip ko na ang swerte ko pa din to have him to be my lifetime partner. My better half. My husband. Yung tipong lahat ng pinagdaanan niyo nabura ng parang bula dahil magkasama na kayo.

"I can't contain the feeling baby, hindi lang ako makapaniwala na totoo na." Hinalikan niya ang noo ko kaya bahagya akong napapikit. " Akin kana, Bree. Akin lang."

I hugged him tight. I don't uttered any words. I just want to feel him at the moment. Ang sarap pala sa pakiramdam na malaya kang nagmamahal. Na, malaya mong napapakita sa lahat kung gaano mo siya kamahal. Yung pagmamahalan na hindi pinagbabawalan.

Anton gently caressed my chin and lifted it up to equal our sight."We made it, Bree.. we made it." I felt the happiness on his voice. Ngumiti ako  at pumikit ng marahan niyang halikan ang noo ko.

The ceremony went on. Nakisama ang dagat dahil bigla itong naging mapayapa. Tanging mga ibon sa kalangitan at malumanay na hampas ng hangin ang maririnig mo.

Kumalabog ng husto ang puso ko ng kailangan ko na ibigay ang vow ko. Everything was defeaning kaya patuloy ang paghataw ng puso ko sa kaba. This so perfect and solemn.

I hold Anton's hand. Walang mintis ang mga mata niya na nakatingin sa akin. Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili.

"Who would have thought that my kuya would be my husband?" I started with laugh. Kumunot ang noo ni Anton at halatang nagsusungit. Some of our guest laughs but Anton look at me with his angry face. Ngumiti ako at inalis ang mata sa kanya. Alam na alam ko kasi na hindi ko matuitutuloy amg sasabihin ko kapag tinitigan ko siya.

"Nagsimula tayo sa pagmamahalan na pinagbabawalan." I look to mommy Sasha. She was crying and her eyes were very sorry looking at me kaya nginitian ko siya. Pinisil ni Anton ang kamay ko kaya pumikit ako ng mariin pero hindi ko pa din ako tumitingin sa kanya. "For all the pain I've cause you.  I'm sorry." Tumulo na ang luha ko.

Lalong pinisil ni Anton ang mga kamay ko. " I never  thought that my dream," This time inangat ko na ang mga mata ng pumiyok ako and to equal his sight. Nakakunot ang noo niya. His eyes were bloodshots. "Could also be my pain. I can't promise anything to you but I assure you I will take care of you and be there for you as your wife  and partner. For the little thing you've done to me since we were young, kahit masungit ka, It will always be kept in my heart. From this day onward, me, Devone Bree Dela Fuente  swear to God that I will be your strenght when you can no longer fight . I will be your feet when you can no longer run. I will be your happiness when everything for you is falling apart. I willingly giving you all of me to be the extension of your life. Iloveyou, Anton Isaac Ibanez." Ang luha ko ay ayaw na paawat. Anton whispered I loveyou too. Kumalma lang ako ng halikan niya ang noo ko.

Marahan kumulog ang langit. Tila ba nagbubunyi sa kaganapan na ito sa buhay namin ni Anton. Tumingala ako ng bahagya ng umihip ang panghapon hangin. I wish lolo John is here too, pero alam kong masaya na siya para akin.

Everything goes on after the ceremony. Masaya akong nakatanaw sa aming mga bisita na nagsasaya.

"Hmm, I can't wait to go home." Bulong ni Anton sabay halik sa balikat ko kaya marahan ko siyang hinampas. Madrama siyang tumawa. I can't take off my eyes off him. His eyes were glowing. Ramdam na ramdam mo ang  genuine na saya sa mga mata niya.

"I will just go to them." Paalam ko kay Anton. Kumunot ang noo niya kaya ngumuso ako. "Dude it's just nanay Ester, c'mon stop being possessive." Tawa ni Brent sa gilid namin. Bumaling si Anton sa kanya na masama ang tingin. Hindi nawala ang ngisi ni Brent. Nagkibit balikat lang siya ang kimindat sa akin.

"Be fast okay? I don't want you out of my sight." Ang tigas ng ingles ni Anton. Hindi ko alam kung maasar ako o maiinis. But at the end of it I find it so sweet.