The Strings (Strings Series 2)

ika- apatnapu't tatlo

"Akala ko sasabihin mo sa akin ang nangyari noon? Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Brent na seryosong nagmamaneho at diretso ang mga mata sa daan.

Bahagya ko pang pinunasan ang mukha ko na halos manlagkit na dahil sa natuyong luha.

Bumuntong hininga siya ng maipit kami sa traffic. Bumaling siya sa akin. "Ano ba ang gusto mong malaman? There's a lot of things happened then. Where do you want me to start?" kalmadong sagot niya.

Kumunot ang noo ko at napaiwas ng tingin sa kanya. Saan nga ba? Sa dami ng tanong sa utak ko ay hindi ko na alam kung saan din ako magsisimula.

"Bakit pinipilit ni Anton na ako ang nang-iwan sa kanya?" panimula ko.

"Kasi ikaw naman talaga?" tanong pabalik sa akin ni Brent.

Umiling ako. "When I got shot, I asked kung nasaan si Anton. Pero一" bahagyang umabante ang sasakyan. Pinutol ni Brent ang sasabihin ko.

"They told you that he run away with our mom?" tanong ni Brent. Nanlaki bigla ang mga mata ko coz that's the exact word mommy told me.

"Exactly."

"And you believed them?" he asked seriously. Tumango ako agad. Of course!

"Yes. Kasi kilala ko si Anton. I know how inlove he was to me. Pero walang Anton na nagpakita sa akin noon. I even tried to contact him when I got the opportunity pero wala.  How could I not believe them?"

Kinagat ko ang labi ko. "And... I thought he got tired of me.. Tired of us..."

Kumunot ang noo ni Brent sabay igting ang panga. Naging malinis na ang byahe namin kaya seryosong seryoso siya habang nagdadrive.

"He is still inlove with you.. How can he be tired of you?" Brent whispered and turned to the parking of..... Womens Correctional?

My heart beats eratically with what Brent told me. Ayaw maniwala ng utak ko dahil na din sa dami ng ginawa ni Anton. But then... Naniniwala ang taksil na puso ko! How dare you heart! Pinabagsak, sinaktan at dinurog kana niya pero tumitibok ka pa din para sa kanya!

"What are we doing here? Nandito naba agad sila mommy?" tanong kong nagtataka. Bahagyang tumawa si Brent at umiling.

"Of course not. Hindi sila agad dadalin dito."

Nakahinga ako ng maluwag pero hindi pa din maalis sa puso ko ang mahabag at malungkot para kay mommy. After this, I'll try if I can bail her or what?

Hindi din naman sagot dito na pakasalan ko si Anton para maayos ang lahat. I'm in a relationship with Raj. At ayokong saktan siya after everything he'd done to me. He deserves respect and loyalty.

Nasaktan man ako ni mommy ay ayoko naman siyang makitang nakakulong. I love her despite of everything she had than to me. Everyone deserves a second chance naman diba?

"Then why are we here?" tanong kong naguguluhan.

Sumeryoso na ulit si Brent at titig na titig sa building. Bumuntong hininga siya. "Anton does not want you to know this but I think you deserve to know. Ayaw niyang maramdaman mo na isinisumbat niya lahat ng ginawa niya para seyo. Coz he did all those things wholeheartedly. Somehow, after this, I'm still hoping na mag kaayos kayo. Na maintindihan mo kung bakit ganito si Anton ngaun."

Isinusumbat? Lahat ng bagay na ginawa sa akin? Magka-ayos? Sa paanong ayos ba ang iniisip ni Brent? His words were deep.

Tinignan ako ni Brent na tila tinitimbang ang reaksyon ko. He sighed. "Pinakulong ng mommy mo si Anton." salita ni Brent kaya marahas akong napabaling sa kanya. I saw pain in his eyes. Tila ba sinasalamin ng mga mata ni Brent ang hirap na dinanas ni Anton.