The Strings (Strings Series 2)

Epilogue

Anton Isaac Ibañez

Finale

--------------------------------------------------------------

"Anton, sunduin mo si Astrid kila Rosie." utos ni nanay. I was in grade 12 when I felt something weird. Hindi ko matagalan ang presensya ni Astrid. Yung tipong tignan niya palang ako ay para na akong napapaso. Feeling of something forbidden.

"Kay, Jigs niyo nalang iutos." sagot ko. Mabilis akong umalis sa harap ni nanay at baka ano na naman ang masabi niya. Palagi niya nalang akong pinapagalitan dahil sa pag iwas at pagsusungit ko kay Astrid.

Gulong gulo din naman ako sa sarili ko. Bukod sa hindi ko gusto ang nararamdaman ko ay nag-sstruggle ako kapag malapit sa akin si Astrid.

I stared at her when she entered our house. Pawisan at basang basa ang damit. Napalunok ako ng makita ang bakat ng maliit niyang dibdib. What the hell! Sinong matinong kapatid ang makakaramdam ng pagnanasa sa kapatid niya?

Malamig ko siyang tiningnan at hindi pinahalata ang epekto niya sa akin. I'm always cold towards her. Ganon din naman si Astrid. She's not cold pero hindi din siya malapit sa akin. She's just in between.

She's very pretty and innocent. Makinis at maputi ang balat niya na tila ba pinalaki sa marangyang pamilya. Matangos ang ilong niya at maninipis ang kulay pink niyang labi.

I've encountered so many girls. Sa school lang na pinapasukan ko ay maraming 'mas' kay Astrid. Pero bakit hindi ko maramdaman sa kanila yung kabaat excitement na nararamdaman ko kay Astrid?

"Kuya.. Ano.. Nasaan si nanay?" tanong niya. Halatang halata sa kanya na kinakabahan siya. What makes you nervous baby? Huh?

Damn it! Excitement eats me everytime she stuttered talking to me. Pakiramdam ko ay may epekto din ako sa kanya kagaya ng epekto niya sa akin. Pero kapag tinatawag niya akong kuya, nakakaramdam ako ng galit.

"Hindi ko alam. Magbihis ka nga doon, Astrid!" iritable kong sagot. Naiirita ako dahil napapatitig ako sa leeg niya na mamasa masa ng pawis. Pinagdikit ko pa ang mga hita ko. Damn! I'm having a boner. Umiling ako at nagmura ng palihim. It's disgusting, Anton! You two are siblings!

Araw araw pinapaalala ko sa sarili ko na hindi pwede ang nararamdaman ko para sa kanya. And for the sake of heaven, she's just a kid.

Kitang kita ko ang gulat sa kanya at sakit sa sigaw ko. Padabog akong tumayo at lumabas ng bahay para huminga. Damn! This feeling will soon kill me.

"Ahhhhh...." I thrusted hard. Kumapit sa akin si Bianca at napaliyad ng bilisan ko ang pag galaw. I was 19 when I tried to socialized with girls. Masyado kong inabala ang sarili ko sa pag aaral. Well, that's called diversion for me. Mas busy ako mas hindi ko mapapansin ang feelings ko sa kapatid ko.

Siya ang unang naging legit girlfriend ko. Wala siya sa circle of friends namin ni Brent at nila Britt.

"Anton.. Deeper.. please.." she pleaded. Pawis na pawis ang noo ko sa ginagawa. Kahit anong bilis ang gawin ko ay hindi ko maramdaman ang sukdulan. And fuck the image of Astrid is taking all of me while doing Bianca! Bullshit!

"Dude, what the hell is wrong with you? Inayawan mo si Bianca? Damn it! She's a bomb." dismayadong salita ni Brent. Uminom ako ng alak sabay igting ng panga. I don't know what is wrong with me. Nakipagbreak ako kay Bianca. For some reasons.. Hindi ko kaya.

Niloloko ko lang ang sarili ko na kaya kong maramdaman sa iba yung nararamdaman ko kay Astrid. Nakakagago pa na masyado itong malalim at tingin ko ay hindi na ako makakaahon pa.

"Sayang." salita pa din ni Brent na patuloy ang pag iling.

"Edi sapuhin mo." sagot ko. Naghahamon.

"What? Ano tingin mo sa akin? Aso? Tiga kain ng tira mo?" he said dramatically. Umiling ako at nagkibit balikat.