İLK AŞK - TELEFON SAPIĞIM (2016)

AL SANA ÖZEL BÖLÜM 2 (3M İÇİN EYV.)

"Ezgi sakın!"

Rüzgar'ın korku dolu sesi kulaklarıma ilişirken gülümsedim. Yaklaştığında bir adım geriledim. Arkam arabalarla doluydu, bir adım daha atarsa yola çıkacağımı bildiğinden durdu.

"Anne! Anne! Anne! Yapma..."

Bakışlarımı bir an olsun Rüzgar'dan ayırmadım. Yüzümde nazik bir gülümseme vardı. Başımı salladım hızla.

"Sevgilim, sıra bana gelmedi mi?"

Silahı hazır hale getirdiğimde kulağıma dolan çığlıklara Poyraz'ın sesi karıştı.

"Baba bir şey yap! Eser amca! Kağan Baba! Bir şey yapsanıza!"

O da bana yaklaştı kimseden bir hamle göremeyince. Bir yere kadar cesur gelen adımları, tetiği kavramam ile duraksadı. Gözlerinden minik bir damla düştü.

"Bize bunu yapma! Anne dayanamam... dayanamayız!"

Omuz silktim.

"Alışırsın, beni çok alıştırdılar."

"Anne, lütfen!"

Bakışlarımı Rüzgar'a çevirdim. Çaresizdi. Haklıydı ama değil mi? Yine ben haksızdım! Salak kızdım ben, saftım. Ayakta uyutulan bendim ama onlar haklıydı. Kandırabildikleri için...

"Çok yoruldum! Yalanlarınızdan, sırlarınızdan çok yoruldum. Hayatımı mahvettiniz. Duydun mu? Beni yıllardır mahvettiniz! Seni hiç bırakmayacağım Ezgi... Öldün! Yıllar sonra bitti diyerek geri geldin! Aptal gibi aylarca hastanede yattım senin yüzünden, sırf geri gelmen her şeyi düzeltir mi sandın!"

Başımı Emine'ye çevirdim.

"Ben kardeşimi istedim... Senin isteklerin, benim zararım oldu Emine! Lanet hayatıma kardeşim olarak girdiğinden beri gün yüzü görmedim. Delirttiniz beni!el birliği ile delirttiniz. Sende biliyordun! Sende biliyordun Rüzgar'ın ölmediğini. Sizin gizliniz olmadı ki hiçbir zaman! Ne kadar aptaldım ki, sana her defasında güvenip gözümü kör ettim. Bana zarar verdi diye adam bıçaklayan kadınla, bana böylesine bir zarar vermeyi tercih eden kadın aynı! Ve o kadın benim kardeşim. Ah dur, sadece sana yüklenmiyim!Sırdaşın Rüzgar da kocam oluyor! Daha ne bilmiyorum söylenize..."

Silahı iyice kavradım.

"Ben inanmanın bedelini çok ödedim. Şimdi sıra kandırmanızın bedelinde!"

Silah, terleyen avuçlarımdan kayarken toparladım ve kalbime bastırdım. Derin bir nefes aldım, gözlerimi sıkıca kapattım ve yapacakları hamleleri tahmin ettiğimde hızla tetiği çektim.

Bedenim, bir kramp döngüsüne kapılıp, acıya yuva olurken nefesim kesildi. Yaşadığım acılar soyutluktan çıkıp, güçlü ellere dönüşürken boğazıma yapıştılar. Kalbimi parçalayıp, bedenimden çıkardılar. Elleri kana bulandı ama kimse görmedi. Elleri temiz katillerin hepsi, çığlık attılar. Adımı haykırdılar, yaptıklarından pişman gibi. Olmamaları gerekirdi. Ben yaptığımdan pişman olmayacaktım.

Bedenimin yere düşüşünü hissettim, bedenimi kavrayan güçlü kolları da. Birçok ses karıştı kulağıma, ağzımdaki metalik tat arttı. Zorlukla bir nefes sığdırdım ciğerlerime. Ölmek arzusu, içime çektiğim o nefesle yok olmamıştı işte.

Ölmek, acıyla ölürken daha çok acı çekmek. Acıdan kurtulmanın yolu ölüm değildi! Acı çektirene daha çok acı çektirmekti.

İntikam, acının harını alırdı.

İntikam aldığımda, pişman olmayacaktım.

⭐⭐(Allah belamı vermesin yiyeceğim linçi çok iyi biliyorum ama yazmaktan vazgeçemiyorum. Mutlu sonla bitmesin diyenler için kötü sonlu özel bölüm yazıp, kötü sonla bitmesin diye iyi sonlu yeni özel bölümler yazıyordum ama kötü sonu damarlarıma kan diye aşılaşmışlar. İyi son düşünemiyorum Awk!)