İLK AŞK - TELEFON SAPIĞIM (2016)

💜TELMAF.9.💜

Bölümlerin neden gelmediğine dair gerekli açıklama profilde yapılmıştır. Takipte kalmanızı rica ediyorum. Açıklama yapmama rağmen haddinizi aşarak yaptığınız yorumları görmezden geliyorum ve sabır gösterip bölümü bekleyen herkese teşekkür ediyorum.

Ulan şanssızlık üzerine şanssızlık kasıyorum. İnternet kesildi,güya gece bölüm atacaktım. Çok canım sıkkın bu duruma, özür dilerim tekrar ya. Çok çok özür dilerim.

Olur da takip etmek isterseniz diye hesabımı da bölüm sonuna bırakacağım.

İyi okumalar dilerim. ⭐

...

Gözlerimi kırptım bir kaç kere. Üzerimde birinin ağırlığı vardı ama ne olduğunu algılayamıyordum. Gözlerimi aralayıp üzerime baktığımda karnımın üzerinde duran kolu fark ettim. Alışık olmadığım durum karşısında gözlerimi kolun sahibine çevirdim. Rüzgar'dı.

Rahatsızca kıpırdanıp, gözlerimi tekrar kapattım. Henüz erken olduğunu hissediyordum. Beynim, zaman algısını kazandıktan hemen sonra gerçekliğini kazanırken hızla gözlerimi araladım.

Rüzgar'dı!

Panikle ellerimi kolunun üzerine koyup, itmeye çalışsam da hissetmiş gibi kolu dahada sıkılaştı. Kolundan böyle kurtulamayacağımı anlarken derin bir nefes aldım.

''RÜZGAR! ''

Çığlığım odanın duvarında yankı bulup kulağıma geri dönerken, dışarıdaki korumaların dahi bir an için endişeleneceğinden emindim. Rüzgar tahmin ettiğimden daha hızlı kendine gelip ayaklandığında beni korkutmuştu. Bir an için ikimizde korkarak birbirimize baktık. O daha çok endişeliydi.

''Sorun ne? ''

Endişesi yerini yavaş yavaş sakinliğe bırakırken, bir şey olmadığından çabuk emin olmuştu.

'' Sorun sence ne Rüzgar? '' dediğimde nefesini verdi ve kendini yatağa attı tekrar.

''Bence sorun yok, seninin bu kadar çıkması tehlikeli. ''

Umursamaz tavrına karşı sinirle güldüm. Bu neyin rahatlığıydı? Yataktan kalktım asabiyetle.

''Yanımda yatma hakkını nereden buldun? ''

Sinirimden kaynaklı yüksek çıkmasını engelleyemediğim sesime karşı derin bir nefes alarak bana çevirdi bakışlarını. Yüksek tondan konuşmam onu tetikliyordu.

''Sadece yanındaydım, tecavüz etmişim gibi davranma Ezgi. Sana dün gece sensiz çok fazla vakit geçirdiğimi söyledim. Sadece yüzünü izleyebilmek, varlığına daha çok inanabilmek için yanında durdum o kadar, beraber uyumuş olmamız senden bir şey almaz ama bana çok şey katar."

Dedikleri, belki başkasını yumuşatırdı ama benim üzerimdeki etkisi öyle değildi. İki tatlı söz olarak değil, dibine kadar becillik görüyordum onda.

''Kendini düşünerek hareket ediyorsun Rüzgar, bunu yapma. ''

Kendini düşünmüştü. Beni bu kadar iyi tanıyorsa bunun beni sinirlendireceğini bilmesi gerekiyordu. Daha dün hayatıma giren, ne olduğu belli olmayan biriyle yatmak kadar saçma bir şey olamazdı. Alnıma vurdum öfkeyle.

'' Suç bende!''

Suç bendeydi işte. Onun yanında kendimi güvende hissetmek mi? Amcana mı güveniyorsun sahiden Ezgi! Kendine gel aptal, kendine gel!

''Al sana güven. ''

Yataktan kalkmak için hareketlenen Rüzgar'ı es geçip odadan çıktım. Neye ne zaman güvenmesi gerektiğini bilmeyen aptal bir kızdım. Hadi bir daha güven bu adama!