İLK AŞK - TELEFON SAPIĞIM (2016)

💜TELMAF.10.💜

Neden sürekli bayılıyor,neden sürekli uyuyor sorularına hitaben şuraya son kez cevap yazıyorum. Birincisi, açıkça kitap içerisinde geçmese de defalarca belirtildiği gibi Ezgi karakteri stres ve korku durumunda kriz geçiriyor. Uyku konusunda, fark ettiğiniz gibi bölümler günlük olarak ele alınıyor. Uyanması ile başlıyor, gün sonunda bitiyor her bölüm. Zaman atlamaları zaten belirtiliyor. Yeterli geldiğini düşünüyorum.

Karakterime, karakterin fiziki ya da psikolojik herhangi bir özelliğine laf eden herkes, erişime engellenecektir. Karakteri hakaret derecesinde eleştirmek demek, yazara yapılmış büyük bir aşağılama demektir! Anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim.

İyi okumalar dilerim.

...

Sabah erkenden kalkmış olsamda, yataktan çıkmamıştım. Odadan çıkıp evde gezmeyi ya da bahçeye çıkıp biraz hava almayı düşünsemde ne korumalar peşimi bırakacaktı ne de gerçekten sabahın köründe gelen hizmetliler. Bu yüzden telefonumla vakit geçirmiş, biraz kendime zaman ayırmaya çalışmıştım.  

Bir süre sonra da Rüzgar uyanıp uyanmadığımı kontrol etmek için odama gelmiş,uyanık olduğumu görünce de kahvaltıya çağırmıştı. Nedense yorgunn gözüktüğü kanısındaydım.

Odadan çıkıp mutfağa ilerledim. Dün akşam yemek yemek dahi aklıma gelmediği için biraz açtım. Mutfağa girdiğimde Rüzgar sofraya oturmuş elinde telefon vardı. Hizmetli yoktu. Başka zaman mutfakta olurdu o da. Anlaşılan Rüzgar, o kadına gerçekten sinirlendiğimin farkına varmıştı.

Karşısındaki yerimi aldığımda Rüzgar telefonundan kafasını kaldırıp bana baktı. Telefonunu masaya koyup çatalını eline aldı ve kahvaltısını etmeye başladı. Ne olduğu konusunda bir fikrim yoktu. Laf atmasını bekliyordum, herhangi bir şey demesini.  Bilmeden bir şey mi yapmıştım? O yemeğini yerken ben onu izledim. Yemeyecektim.

Neden böyle davrandığını bilmek istiyordum. Tanıdığım Rüzgar böyle yapmazdı. Laf atardı başka bir şey derdi. Acaba başka bir sorunumu var? Kaşlarım hafif çatılmış onu izlerken kafasını kaldırıp bana baktı. Gözlerimi gözlerine dikmişken

'' Yesene! '' dedi azarlar gibi. Bense hala ona bakıyordum. Ne olduğunu çözmeye çalışıyordum.

'' Dünkü gibi mi olsun istiyorsun?''

Omuz diktim sadece. Yüzünde gezinen gözlerimin fark ettiği detay ile sorguladım.

'' Uyumadın mı? '' dediğimde gözlerini kaçırıp yemeğini yemeye devam etti. Neden böyle yapıyor. Sorumu tekrar ettim.

'' Uyumadın mı? ''

Çatalı bırakıp bana baktı.

'' Yemeğini yer misin artık yoksa yedireyim mi? ''

Derin bir nefes aldım ve elime çatalı alıp peynire batırdım. Peyniri ağzıma attığımda bakışlarımı tekrar Rüzgar'a çevirdim. Neyi vardı gerçekten. Rüzgar da bana baktığında

'' Neden böylesin? '' dedim.

Kaşlarını çattı.

'' Nasılım? ''

Parmağımla onun suratını gösterdim.

''Böyle."

''Alışırsın, hep böyleyim.''

Beni geçiştirmeye çalıştığının gayet farkındaydım ama uğraşmayı bırakmayacaktım.

''Dün öyle değildin, ondan önceki günde böyle değildin. Hem belli oluyor uyumamışsın da. Sana yanlış bir şey mi dedim veya yaptım? ''