İLK AŞK - TELEFON SAPIĞIM (2016)

💜AŞKMAF/23 Finalden Önce💜

Finalden önce ki son bölüm arkadaşlar. Bu kitaba uzun zamandır vakit ayırdım. İstekleriniz üzerine fazlasıyla da uzattım lakin buraya kadar. Artık yeni kurgular var kafamda ve onlara da zaman ayırmalıyım.

Her zaman yanımda olup bana destek çıktığınız için size teşekkür ederim. Gerçekten hakkınız çok var üzerimde. Hakkınızı helal edin lütfen..

Öyle veda konuşması yapmayı hiç sevmem. Ayrılıklardan da hiç hoşlanmam o yüzden fazla bir şey yazamayacağım. Anladınız işte siz beni ya!? ☺☺

Sizi seviyorum her zaman 💜 bu kalbin içinde olacaksınız.

《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》●●●●

(Ezgi'den)

  

Hastaneden çıkar çıkmaz Rüzgar direk herkesi kendi evine toplamıştı. Kim var kim yoksa eve gelmişti.  O kadar mutluydu ki dünyanın en mutlu adamı ilan edilebilirdi şuan. Onun mutluluğu her zaman benim de mutluluğumdu. Yüzümde ufak bir gülümseme ile ne yapıyorsa onu izlemiştim sürekli. Ara sıra elini karnıma koyup konuşuyordu, olur olmadık zaman da, beklemediğim anlarda birden bire öpüyordu.

Cidden çok mutlu olmuştu. Bebek ve benim sağlık haberini almış yetmemiş birde ikiz babası olacağının haberini almıştı. Doktor bir daha ki ay cinsiyetlerini öğrenebileceğimizi söylemişti. Az çok tahminlerim vardı aslında. Rüzgar çoktan her ihtimali düşünmüş yetmemiş bir de her ihtimale karşı çocuklara isim bile bulmuştu. Çılgın kocam ne olacak.

Rüzgar'ın evinde daha doğrusu artık bizim evimizde topluca bir sohbet başlamıştı. Herkes mutluydu şuan. Sanki tüm sorunlar çözülmüştü ve huzurlu bir ortam vardı. Kağan ve Emine barışmıştı. Diğerlerinin arası da düzelmişti. Amcam eskisi kadar katı değildi. İyimser olmuştu biraz daha sanki.

"Ohoo biz bir tanesi nasıl psikopat olacak diye düşünürken iki tane geliyor. Sülale riske giriyor bak ben söyleyeyim. Ahanda şuraya yazıyorum ikisi de birbirinden manyak olacak!" Diyen Eser ile herkes gülerken Rüzgar şakadan kaşlarını çatıp

"Çocukları senin üzerine salacağım sinirlendirip sinirlendirip!" Dedi alayla. Eser şimdiden gerilirken dayanamayıp kahkaha attım.

"Heyy! Çocuklarımı kullanmanıza izin vermem" dedim şakadan bir sinir ile. Eser

"Aman aman. Al senin olsun çocuğun. Görmemişin çocuğu olmuş tutmuş çükünü koşarmış" dediği sırada annem ayağında ki terliği atik bir hareketle eline alıp Eser'e fırlattı. Headshot! Tam kafadan! Eser alnını ovuştururken ofladı. Annem de cık cıkladı karşılık olarak. Onların hallerini gülerek izlerken babam

"O laf öyle değil. Görmemişin oğlu olmuş tutmuş çükünü koparmış!" Dediği sırada sonlara doğru sesi kısılmıştı çünkü annemin keskin bakışlarına maruz kalmıştı. Annem arkasına yaslanıp

"Elalem deliye hasret ben akıllıya yarabbim" diye mırıldandı. Yüzümde onlar sayesinde hiç solmayan bir gülümseme vardı. İstemeyerek dahi olsa beni gülümsetmeyi eğlendirmeyi başarıyorlardı.

"Ee isimler ne olacak düşündünüz mü? Selin yengeniz olsa çoktan çocuk için alışverişe çıkmıştı" dedi amcam gülerek. Rüzgar direk isim konusu olunca başladı heyecanla konuşmaya.

"Eğer ikisi de kız olursa Ceylin ve Ceyda olacak" dedi ve bana baktı. Onaylamamı ister gibi bakıyordu ve bende kafamı salladım. Benim için sorun yoktu. Asla sorun etmezdim isimleri çünkü öyle çocuklara isim koymaya meraklı değildim. İsim olsunda yeter.