|Κεφάλαιο 73|

949 63 46
                                    

Δεν κατάφερα να κοιμηθώ καλά, μιας και στο νου μου είχα μόνο να τον κοιτάω. Τα βράδια στη Θεσσαλονίκη τα περνούσε κοιτώντας εμένα. Τώρα οι ρολοι μας αντιστράφηκαν, εγώ κοιτούσα εκείνον και θυμόμουν.

Θυμόμουν, θυμόμουν, θυμόμουν.

Ποτέ δεν ξέχασα, απλά έθαψα. Είχα το νου μου μήπως ξυπνήσω και έχει φύγει, μήπως επανέλθει στην τρέλα του και με διώξει όπως ένα μήνα πριν. Είχε ένα παιδί, το είχε ξεχάσει; Αυτό το παιδί δεν είχε δικαίωμα έστω να γνωρίσει τον βιολογικό του πατέρα; Γιατί με απομάκρυνε έτσι;

Άνοιξα τα μάτια μου απότομα όταν είδα ότι ο Γουόλτερ έλειπε από τη μεριά του. Πανικόβλητη σηκώθηκα, ψάχνοντας τον από δωμάτιο σε δωμάτιο του πάνω ορόφου. Χριστέ μου και αν έφευγε με τα ματωμένα ρούχα; Θα τον έβλεπε κανείς και θα πήγαινε στην αστυνομία.

Άνοιξα την πόρτα του Ισαάκ και τον είδα να κοντοστεκεται στην άκρη του δωματίου, πάνω σχεδόν από το κρεβάτι του και να τον κοιτάει. Έβγαλα μια πνοή ανακούφισης σε αντίθεση με την αντίδραση μου, όπου τον άρπαξα από το ογκώδες μπράτσο του και τον τράβηξαν όσο μπορούσα έξω. Θυμωμένη έκλεισα την πόρτα και τον οδήγησα πάλι στο δωμάτιο μου.

-Τι νομίζεις ότι κάνεις;, ρώτησα σταυρώνοντας τα χέρια μου.

-Τι κάνω;, ρώτησε. Δεν έκανα κάτι κακό.

-Αν το παιδί ξυπνούσε τι θα του λέγαμε μου λες;, ρώτησα.

-Την αλήθεια όπως οφείλει να γνωρίζει, είπε αγριοκοιτώντας με.

-Έκανα αγώνα για να τον πείσω να σταματήσει να ρωτάει για σένα, είπε. Μετά από κάποια στιγμή δεν θα μπορέσω να τον σταματήσω.

-Να τον σταματήσεις γιατί;, ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια του. Δεν σκοπευες ποτέ να μιλήσεις για τον πατέρα του;

-Φυσικά, είπα. Αλλά, δεν πρόκειται να του πω πράγματα τα οποία θα τον στοιχειώνουν και θα πληρώνει για το υπόλοιπο της ζωής του. Είναι άδικο για εκείνον, να φορτωθεί τα δικά μας λάθη.

-Και για την καταγωγή του τι θα λέει;, ρώτησε. Μόνο από το άκουσμα καταλαβαίνεις την προέλευση.

-Ακριβώς, είπα. Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.

-Το επίθετο μου είναι καθαρό Γερμανικό, είπε ξερά.

-Ναι τι σχέση έχει αυτό με τον Ισαάκ δεν μπορώ να καταλάβω, είπα και εσμηξα τα φρύδια μου.

Εκείνος με άρπαξε θυμωμένος από το χέρι και με τράβηξε κοντά του πιέζοντας τα δάχτυλα του μέσα στο μπράτσο μου.

Ο Λιποτάκτης των SS.Where stories live. Discover now