Ο Λιποτάκτης των SS.

|Κεφάλαιο 32|

Λίγες μέρες αργότερα και η Ελευθερία ερχόταν όλο και πιο συχνά στο σπίτι. Είχε γίνει σύστημα να έρχεται κάθε μεσημέρι. Λες και το έκανε επίτηδες για να με καθυστερεί από το να πηγαίνω στο ουζερί. Ο Γουόλτερ συνέχεια έφευγε για να μην την βλέπει και την ακούει. Ενώ η ίδια ξεδιπλωνόταν σιγά σιγά ως μια αριστοκράτισσα στη μέση της κατοχής, με τον ευκατάστατο, αλλά παρόλα αυτά κρυφό και άγνωστο σε μας, δεσμό της ο οποίος έλειπε από την πόλη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ήμουν σχεδόν, για να μην πω απόλυτα, σίγουρη ότι είναι κάποιος παράγων γιατί μπορώ να διαβάσω πλέον την Ελευθερία σαν ανοιχτό βιβλίο μετά από τόσα χρόνια. Κάπου είναι λογικό, όλοι στην κατοχή κοιτάμε πως να σωσουμε και ύστερα να βολεψουμε το τομάρι μας. Αλλά ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ από εκείνη να πέσει τόσο χαμηλά. Ειδικά μετά από τις αρχές που διδάχτηκε από το σπίτι της.

Έτσι μια ακόμη μέρα που περνούσε στο σπίτι μου πινοντας καφέ και αφού ο Γουόλτερ έλειπε από το πρωί συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων, εκείνη δηλαδή εγώ απλώς χάζευα. Η πόρτα ακούστηκε να ανοίγει, κάνοντας μου τη μέγιστη εντύπωση. Δεν αναρωτήθηκα ποιος είναι, ο ήχος της δερμάτινης μποτας αντιχησε στα αφτιά μου απευθείας.

-Ήρθε τόσο νωρίς; ρώτησε η Ελευθερία. Πως και έτσι; Νόμιζα ότι δεν μας καταδέχεται.

-Καλύτερα να λείπει όταν μιλάμε, ψιθυρισα. Δεν νομίζω να θες να ξέρει όλα σου τα εσώψυχα.

Ο Γουόλτερ μπήκε στο σαλόνι χωρίς το καπέλο του και με ανοιχτό σακάκι. Όταν κοίταξε την Ελευθερία δεν φάνηκε να εκπλήσσεται και τόσο.

-Αγαπητή μου, είπε και μου χαμογέλασε. Φροϊλάιν.

-Λοχαγέ, είπε η Ελευθερία και παραμερησε στον καναπέ για να κάτσει δίπλα της.

Εκείνος σήκωσε το χέρι του ευγενικά ως ένδειξη άρνησης, ενώ στηρίχτηκε στην πολυθρόνα ελαφρώς. Έβαλε το χέρι του στην εσωτερική τσέπη και έβγαλε την κασετίνα με τα τσιγάρα του. Έβαλε ένα ανάμεσα στα χείλη του και ύστερα μου την πρόσφερε να πάρω και εγώ.

-Δεν είναι πρέπον να καπνίζει μια γυναίκα Εύα μου, είπε με ύφος η Ελευθερία ενώ ο Γουόλτερ μου άναβε το τσιγάρο. Δεν είναι ωραίο για τους άνδρες.

-Κάτι τέτοια της έλεγε και ο Γιόχαν, απάντησε ειρωνικά ο Γουόλτερ στη θέση μου φυσώντας έντονα τον καπνό. Πολύ περίεργο για ένα κοριτσάκι που φοράει παντελόνια, να έχει τέτοιες απόψεις.