Ο Λιποτάκτης των SS.

|Κεφάλαιο 10|

Τα πράγματα δεν πηγαίνανε καλά για την Ελλάδα, ύστερα για το σπίτι μου και τέλος για μένα. Ήμουν εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που μετάνιωσα, με έναν άντρα υποστηρικτή των Γερμανών που σχεδόν κάθε βράδυ ασελγούσε χωρίς τη θέληση μου πάνω στο σώμα μου μεθυσμένος.

Από την άλλη δεν ξαναμίλησα ποτέ στον Γερμανό. Ούτε να τον κοιτάξω δεν ήθελα. Προσπαθούσα να μην τον κοιτάω, αλλά ήταν τόσα πολλά εκείνα τα βράδια που τον έβλεπα να επιστρέφει και να κοιτάει μήπως συναντηθούν τελικά τα μάτια μας. Εκείνος είχε αραιώσει από μένα. Ζούσαμε τρεις ξένοι μέσα σε ένα σπίτι.

Ο Ιωάννης μου είχε απαγορεύσει να πηγαίνω συχνά στον θείο πλέον. Οπότε, τα μεσημέρια μου τα περνάω στο πιάνο μόνη μου. Είτε τραγουδάω, είτε απλά μελετάω, είτε απλά κλαίω πάνω από το πιάνο.

Θεσσαλονίκη, 8 Αυγούστου 1941.
Ένα από αυτά τα μεσημέρια ήταν και το σημερινό. Αυτή φορά έπαιζα Μπετόβεν, μια σονάτα του. Προσπαθούσα, δεν μου έβγαινε σωστά.

Ήμουν τόσο εκνευρισμένη με όλα αυτά που συνέβαιναν, που δεν κατάλαβα πότε άνοιξε η πόρτα κι μπήκε μέσα ο Γερμανός.

Όταν σταμάτησα για άλλη μια φορά εκνευρισμένη και κοίταζα την παρτιτούρα άκουσα τον κλασικό ήχο από την δερμάτινη μπότα στο ξύλο. Τρόμαξα και γύρισα απότομα.

-Πόση ώρα είσαι εδώ; ρώτησα.

-Όχι πολύ, είπε και ακούμπησε το πιάνο. Σε ακούω που προσπαθείς τόση ώρα.

-Αφού αυτό είναι το μόνο που μου έχει απομείνει να προσπαθήσω, είπα και γύρισα να ξεκινήσω να παίζω πάλι.

Όταν ξεκίνησα πάλι να παίζω δεν μου ακουγόταν σωστά και πάτησα τα πλήκτρα δυνατά από τα νεύρα μου για να ξεσπάσω. Ο Γερμανός γέλασε και ήρθε από πίσω μου. Έβαλε τα χέρια του πάνω από τα δικά μου και ξαφνικά πάτησε τη σωστή συγχορδία.

-Είναι Ρε ύφεση και Μι ύφεση κάτω από το λα ύφεση, είπε. Εσύ έπαιζες ντο φυσικό.

-Ευχαριστώ, είπα και μάζεψα τα χέρια μου.

Εκείνος πήρε τα δικά του και στάθηκε δίπλα μου. Εγώ σηκώθηκα ενοχλημένη να φύγω, αλλά εκείνος μου κράτησε τον αγκώνα απαλά. Γύρισα και τον κοίταξα, εκείνος κοίταζε το χέρι μου.

-Σε παρακαλώ, είπε. Ξέχασε τα πάντα για λίγο.

-Ορίστε; ρώτησα.

-Θέλω να σκεφτείς για λίγο ότι δεν είμαι ο Γερμανός κατακτητής σου που δεν θέλεις ούτε να τον βλέπεις και να χορέψεις μαζί μου, είπε.