Ο Λιποτάκτης των SS.

|Κεφάλαιο 31|

Ξύπνησα στον καναπέ του σαλονιού. Ο Γουόλτερ στεκόταν στο παράθυρο και κάπνιζε ένα τσιγάρο με το ένα χέρι στη μέση. Φαινόταν πολύ νευρικός. Εγώ πάλι δεν θυμόμουν καν πως βρέθηκα εκεί. Εβηξα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει αγχωμένος. Πέταξε το τσιγάρο και μου έδωσε ένα ποτήρι με νερό που είχε αφήσει πάνω στο τραπεζάκι. Ήπια κάποιες γουλιες ενώ εκείνος τράβηξε μια καρέκλα για κάτσει κοντά μου.

-Τι συνέβη; ρώτησε.

-Τι συνέβη; ρώτησα και ανακαθισα. Δεν θυμάμαι ιδιαιτέρως.

-Πονάς στο κεφάλι; ρώτησε ανήσυχος και πήγε να σηκωθεί.

-Όχι είμαι εντάξει, είπα. Αλλά εγώ πως βρέθηκα εδώ;

-Μου έμεινες στα χέρια, είπε ξεφυσώντας. Λιποθύμισες λίγο αφού διάβασες εκείνο το γράμμα.

-Το γράμμα; ρώτησα.

Και τότε το θυμήθηκα. Εκείνο το γράμμα, που δεν ήταν γράμμα. Τελεσίγραφο ήταν για την καταδίκη μου. Ότι τρόμο και θλίψη είχα συσσωρευσει από αυτό το γράμμα, μου βγήκε όλο τότε. Τα μάτια μου έτρεχαν δάκρυα ανεξέλεγκτα ενώ προσπαθούσα να ελέγξω την ακανόνιστη ανάσα μου.

-Αν είναι να πάθεις τίποτα να μην μου πεις καθόλου, είπε με τρεμαμενη φωνή και μου έπιασε το χέρι.

-Δεν θα πάθω κάτι αν το πω, είπα. Μετά θα το πάθω αυτό το κάτι.

-Δεν καταλαβαίνω, είπε και μου φίλησε το χέρι στοργικά.

-Ο Ιωάννης μου έγραψε γράμμα, είπα.

Η έκφραση του σκοτείνιασε. Άφησε το χέρι μου και έβγαλε ένα τσιγάρο να ανάψει, φέρνοντας κοντά του ένα γυάλινο τασάκι.

-Ο Γιόχαν; ρώτησε και εσμιξε τα φρύδια του. Αποκλείεται.

-Στο ορκίζομαι, είπα.

-Και να ήθελα να πω ότι δεν σε πιστεύω δεν ξέρω να διαβάζω καλά ελληνικά, είπε και πήρε το χαρτί που προηγουμένως μου έφυγε από τα χέρια. Διάβασε μου.

-Ξέρω που είσαι και με ποιον, διάβασα και τον κοίταξα. Ρόδα είναι και γυρίζει η μοίρα, δυστυχώς. Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αγαπά και τον νοικοκύρη.

Εκείνος εσμιξε τα φρύδια από απορία.

-Ελληνική παροιμία είναι, εξήγησα. Σημαίνει ότι όπως ο Θεός με ευνόησε εμένα, εκείνον τον ευνόησε και εκείνον έτσι ώστε να αποκαλυφθω εγώ.

-Για συνέχισε, είπε αγριεμένα.

-Κάνε υπομονή και λίγα είναι τα ψωμιά σου, διάβασα. Και τα δικά του. Κοντεύει η μέρα που θα ξαναειδωθουμε.