Ο Λιποτάκτης των SS.

|Κεφάλαιο 24|

Οι δύο βδομάδες πέρασαν με μένα να αγωνιώ για τα αδέρφια μου και τον πατέρα μου. Ήθελα να τους δω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου.

Ο Δημήτρης ήταν γνωστης της κατάστασης με τον Γούολτερ και ήταν συνέχεια με ένα τηλέφωνο στο χέρι για ότι χρειαστώ, παρά τη δουλειά στο ουζερί.

Ο Γούολτερ και εγώ είχαμε έναν πολύ περίεργο, ίσως και άρρωστο, σύνδεσμο. Η σχέση μας παρέμενε σχέση όμως, κάτω από τη μύτη της μητέρας μου και της αδερφής μου. Όχι ότι δεν το φανταζόταν, αλλά δεν ήθελα να δίνω και δικαιώματα. Δεν της άρεσε που είχε πέσει στην ανάγκη του, αλλά εκείνος ήταν πολύ ευγενικός και καλός πάρα μερικές μπιχτες της. Καθόταν και έκανε παρέα στη Μυριαμ και παίζανε παρέα, ή τη μάθαινε πιάνο.

Από την άλλη δεν βγήκα ποτέ ξανά από το σπίτι, γιατί όπως με ενημέρωσε

Έφτασε εκείνη η περιβόητη μέρα όπου είχαμε κανονίσει συνάντηση στις έξι το απόγευμα που είχε ήδη νυχτώσει στο ουζερί. Εγώ και η μητέρα μου καλύψαμε τα μαλλιά μας και τα πρόσωπα μας με μαύρα μαντήλια και ο Γούολτερ προχωρούσε πίσω μας για να μην κινησουμε υποψίες. Μπήκαμε από την πίσω πόρτα της κουζίνας και βρήκαμε μέσα τον Δημήτρη. Λίγα λεπτά αργότερα θα έμπαινε και ο Γούολτερ από την μπροστινή πόρτα.

-Ήρθατε, είπε ο Δημήτρης και έβγαλε μια ανάσα ανακούφισης. Τρόμαξα μήπως σας βρήκε κάποιος.

-Όχι αγόρι μου ευτυχώς, είπε η μάνα μου. Αν ήταν να με βρει κάποιος μας έχει ήδη βρει.

-Τι εννοεί; ρώτησε ο Δημήτρης.

-Οτι ήδη ξέρεις, είπα.

Ο Δημήτρης με τράβηξε λίγο πιο πέρα.

-Τρέχει κάτι με σένα και τον Γερμανό; ρωτησε.

Κοίταξα κάτω και ξεροκαταπια.

-Να δω πως θα το πεις στον πατέρα σου και στα αδέρφια σου, είπε. Αν και δεν μπορώ να σε καταλάβω.

-Κανεις δεν μπορεί μην νιώθεις άσχημα, είπα. Μόνο αν κάποιος έχει νιώσει αυτό που νιώθω εγώ για εκείνον θα καταλάβει. Είναι τόσο δυνατό και καθαρό που πατάει κάθε είδους πεποίθηση και πιστεύω. Τα ισοπεδώνει όλα και αφήνει συντρίμμια πίσω του και το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό. Κάθεσαι και το υπομένεις και σ'αρεσει κιόλας.

Εκείνος γελασε και άναψε ένα τσιγάρο.

-Σε καταλαβαίνω, είπε. Δεν ήμουν με Γερμανίδα Λοχαγο, προς Θεού, αλλά τα συναισθήματα τα είχα νιώσει και εγώ. Και με το παραπάνω.