It all started in the bookshop (Nederlands)

62 (Eind)

Stella

We trekken de voordeur zachtjes dicht en ik grinnik zachtjes.

Mason pakt mijn hand en samen lopen we naar het strand. Er is niemand op straat maar dat is niet gek want het is 3:00 's nachts.

Ik trek mijn schoenen uit als we op het strand zijn en ren richting de zee. Al snel hoor ik Mason achter me aan komen dus ik draai me om maar struikel over de kuilen in het zand.

Ik val achterop en begin te lachen.

"Gaat het?", lacht Mason en hij hijst me overeind. Ik knik en ren weer richting de zee.

"Zullen we?", lacht Mason en hij knikt naar de zee.

"Echt niet, veelste koud", antwoord ik en zie een ondeugende grijns op zijn gezicht.

Ik weet wat hij van plan is dus ik ren weg van hem maar ben niet snel genoeg. Zijn armen gaan om mijn middel en hij tilt me op.

"Nee Mason nee, straks krijg ik een hartaanval", hik ik van het lachen.

"Als we gaan gaan we samen", lacht hij en ik sla mijn benen om zijn heupen.

"Ga je dit echt doen?" vraag ik tegen hem en de grijns op zijn gezicht wordt groter.

Hij begint met rennen en ik draai mijn hoofd. Steeds zie ik de zee wat dichterbij komen. Ik probeer me voor te bereiden op het koude water.

Een seconde later ga ik kopje onder en Mason laat me los. Ik kom weer boven en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen.

"O my god, wat is dit koud", piep ik en kijk naar Mason die een paar centimeter van me af boven komt.

"Dit is niet gezond", lacht Mason en hij trekt me mee de zee uit.

"Verfrissend hé", grapt Mason en hij slaapt zijn armen om me heen. "Ik raak onderkoelt denk ik", lach ik en begin te klappertanden.

Ik voel Mason zijn koude lippen tegen die van mij en beantwoord zijn kus.

"We zijn ook wel gek hé", grinnik ik en Mason laat me los. "Ik ben knettergek, wel op jou", knipoogt hij en hij laat zijn hand in die van mij glijden.

Zijn twinkelende ogen kijken mij aan. "Is er wat?", vraagt hij en hij komt wat dichterbij staan.

"Weet je Mason Parker, ik hou van je, en niet zo'n klein beetje ook", zeg ik met een glimlach voordat ik mijn lippen weer op die van hem druk.