It all started in the bookshop (Nederlands)

54

Mason

Ik pak mijn spullen en zeg mijn ouders gedag. Vandaag belde Stella of ik met haar wou picknicken.

Ze had al spullen in huis gehaald. Ik moest alleen een kleed meenemen.

Het scheelt dat ik dicht bij het Vondelpark woon dus ik besluit om er heen te lopen.

Mijn telefoon trilt in mijn broekzak dus ik haal hem uit mijn zak en zie dat het Stella is.

"Hi, je moet stoppen met lopen want je bent al langs me mee", hoor ik haar zeggen dus ik stop met lopen en kijk om me heen. Ik zie haar staan dus ik hang op en loop op haar af.

"En ik maar roepen", grapt Stella als ik bij haar ben. Ze drukt een kusje op mijn lippen en ik grinnik.

Het kleed gooi in neer op het gras en plof er op neer. "Ik heb aarbeien, druiven, chocola, Dunkin Donuts en koffie", glimlacht ze. "Perfect", glimlach ik en kijk naar hoe Stella de spullen uit haar tas haalt.

Stella haar ogen twinkelen door de zon.

"Weet je nog toen ik me aan je ging voorstellen?", vraag ik aan haar als we een tijdje op het kleed zitten. Stella denkt even na maar daarna veranderd haar gezichtsuitdrukking.

"Ja, en toen botste ik tegen die boekenkar aan. Ik schrok echt van je, ik schaamde me dood", grinnikt ze.

"En toen ik je voor de eerst zag op school. Ik dacht dat ik het me verbeelde maar toen zat je daar, achter in het lokaal, met je oordopjes in".

"Ja, ik was zo zenuwachtig toen ik je zag. Ik had je naam gek genoeg al meedere keren gehoord door de rest maar ik had nooit de link gelegd dat jij het was", grinnikt Stella en ze stopt een aardbei in haar mond.

"En je trok helemaal wit weg toen we oogcontact hadden. En ik het hele uur maar denken dat ik iets op mijn gezicht had", lacht Stella en ik kijk in haar blije ogen.

Haar blije ogen die een iets langer dan een half jaar geleden zo verdrietig en eenzaam stonden. En wat ben ik blij dat haar blik tegenwoordig zo blij en zorgeloos is. Want man, wat hou ik van dit meisje.

Shit. Houden van?

"Ja, en ..." ratelt Stella voordat ik mijn lippen op die van haar druk.

"Wat is er?", vraagt Stella en ze kijkt me bezorgd aan als ze zich los maakt van mij. "Vind je het niet leuk dat we het hier over hebben?", vraagt ze en ze pakt mijn gezicht met beide handen vast. "Jawel, heel leuk zelfs", glimlach ik en stop een druif in mijn mond. Kort kauw ik erop.

Ik slik mijn druif door en Stella haar zachte lippen landen op die van mij. Ik geef toestemming en haar handen gaan naar mijn haar zoals ze dat altijd doet. Mijn hand gaat naar haar wang en Stella drukt nog een kusje op mijn lippen voordat ze zich achterover laat vallen op het picknickkleed.

Verliefd kijk ik naar het meisje met het mooie bruine haar en haar sprankelende groene ogen.