It all started in the bookshop (Nederlands)

13

Stella

"Praat met me", zegt de jongen die ik steeds meer begin te vertrouwen. "Nee, dat kan ik niet", zeg ik eerlijk. Mason vouwt zijn hand weer open en ik twijfel even. Ik leg mijn hand in die van hem en hij vouwt zijn hand voorzichtig dicht. "Als je het niets wilt vertellen hoef je niks te zeggen. Dan vertel ik je over mij", zegt Mason en zijn ogen staan droevig.

Ik ben even stil en kijk naar Mason. "Ik ben Mason Lucas Parker, ik ben 19 jaar en ben geboren en getogen in Amsterdam. Ik woon samen met mijn ouders dicht bij het centrum. Ik heb een oudere zus maar die woont in Utrecht. Ook heb ik een hond, een golden retriever, genaamd Max. Mijn beste vrienden zijn Vince, Pete, Ruby en Romy maar dat wist je al denk ik. Ik haat de kleur geel en donkerblauw is mijn lievelingskleur. Het liefst eet ik pasta of pizza. Dit was mijn spreekbeurt zijn er nog vragen?", zegt hij. Ik kijk in zijn groenblauw ogen en grinnik zacht.

Mason zijn manier van afleiden heeft gewerkt aangezien ik niet meer aan mijn verleden dacht.

"Stella, je moet weten dat ik je nooit pijn zou doen", zegt Mason tegen mij als hij ziet dat ik afgeleid bent. Zacht knik ik mijn hoofd en mijn blik kruist met die van hem. Ik kan me niet open stellen tegenover een jongen die ik nog maar een paar weken ken.

"We moeten weer naar de les", zeg ik om over een ander onderwerp te beginnen. "Echt niet, we wachten tot dat de volgende les begint, en dat is over precies 20 minuten", zegt Mason en hij staat op.

Hij steekt zijn hand uit. Ik denk kort na maar pak daarna toch zijn hand vast. Snel helpt hij me omhoog. "We gaan naar de bibliotheek", zegt Mason en ik kan het niet helpen om even een kleine glimlach te laten zien.