It all started in the bookshop (Nederlands)

47

Stella

Ik draai me om en gooi het dekbed van me af. Ik zucht en draai me op mijn andere zij.

"Hou eens op te woelen", hoor ik Mason fluisteren. "Sorry", fluister ik terug en probeer zo stil mogelijk te blijven liggen.

Na een tijdje draai ik mijn kussen op de koude kant en ga op mijn rug liggen. "Kun je niet slapen?", hoor ik Mason zachtjes zeggen. "Nee", antwoord ik en ik merk dat hij zich naar me omdraait.

"Waarom niet?", fluistert hij en ik zie zijn ogen open gaan door het kleine beetje licht wat in de kamer schijnt. "Weet ik niet", antwoord ik eerlijk en ga rechtop zitten. Ik leg mijn benen plat neer en ik voel dat Mason dichter bij me komt liggen.

Een paar seconden later ligt zijn hoofd in mijn schoot en zijn armen liggen om mijn middel.

"Je hebt geen spijt toch?", vraagt Mason en ik hoor de onzekerheid in zijn stem.

"Waarvan?" antwoord ik en ik voel dat hij zijn schouders op haalt.

"Ons, dit, onze relatie", zegt hij en zijn hoofd gaat omhoog. Ik teken met mijn vingers zachtjes over zijn gezicht en hij sluit zijn ogen van ontspanning.

"Nee, tuurlijk niet. Het is gewoon dat ik ergens angst heb dat het mis gaat" geef ik toe.

"Geen enkele relatie is perfect, maar als we er beide moeite in steken en blijven communiceren dan komen we een heel eind. En je kunt wel bang zijn dat het mis gaat maar dat kan zelfs te sterkste relaties overkomen", zegt Mason en ik hoor aan zijn stem dat hij steeds wakkerder is.

"Je hebt gelijk, ik maak me druk om niks" zeg ik en ga met mijn vingers van zijn wenkbrauw naar zijn haar.

"Hoe laat is het?", vraagt hij en hij gaapt. "Vier uur", antwoord ik Mason rolt van me af. "Tijd genoeg om nog wat slaap te pakken dus, ook jij mevrouw Anderson", zegt hij en hij trekt aan mijn arm zodat ik weer ga liggen.

Hij trekt me naar hem toe en ik ga tegen hem aan liggen. Ik voel zijn lippen op die van mij en ik ga met mijn rug naar hem toe liggen. Zijn sterke armen slaat hij om mijn middel. "En nu slapen", zegt hij streng en drukt daarna een klein kusje op mijn oorlel. "Yessir", zeg ik nog voordat ik zijn ademhaling weer zwaar hoor worden.