It all started in the bookshop (Nederlands)

15

Stella

De bel van de voordeur gaat en ik zie Mason binnen komen. "Goedemorgen mevrouw Anderson", zegt de knappe jongen met de mooiste glimlach op zijn gezicht. "Goedemorgen", zeg ik met een kleine glimlach op mijn gezicht.

"Ik kom je helpen vandaag", zegt Mason alsof hij mijn vragende blik kan lezen. "Aha", zeg ik kort en sta op uit de bank.

Na een tijdje zet Mason muziek op, pakt de bezem en gebruikt hem als zijn gitaar. Hij begint te bewegen op de muziek waardoor ik zacht moet lachen. De bel klinkt door het pand waardoor Mason de muziek uit draait en de bezem terug zet.

"Ga maar door met waar jullie mee bezig waren, ik kwam alleen even kijken hoe het hier gaat", grinnikt mevrouw Martin terwijl ze over de drempel stapt. "Wat zie je er goed uit lieverd. Je straalt helemaal", fluistert ze en ze neemt me in een knuffel.

"En wie ben jij jongeman?", vraagt ze nieuwsgierig aan Mason. "Mason Parker, een klasgenoot", zegt hij met een charmante glimlach terwijl hij haar de hand schudt. Ze knipoogt en laat zijn hand los. "Ik ga naar de bingo, fijne dag jullie twee", glimlacht ze kort en verdwijnt de winkel uit.

"Een vast klant, ze komt elke dag even langs", leg ik uit aan Mason als ik zijn vragende blik zie.

"Doei, werkse", zeg ik tegen mijn collega als ze mijn shift over neemt. Ik loop met Mason het pand uit. Mason steekt zijn hand uit en ik pak hem vast zonder twijfel. Ik vertrouw Mason steeds meer en weet dat hij me lichamelijk nooit bewust pijn zou doen en ik voel me veiliger als ik bij hem ben.

"Vertrouw je me en ga je met me mee?", vraagt Mason met een twinkeling in zijn ogen. Ik knik voordat ik me bedenk. "Waar gaan we heen?", vraag ik nieuwsgierig. "We gaan een kerstboom kopen", zegt Mason. "Maar wacht, ik wil me eerst omkleden", zeg ik tegen hem en stop met lopen. Mason bekijkt me en er komt een kleine glimlach op zijn gezicht.

"Je ziet er toch goed uit?", vraagt hij en voordat hij bedenkt wat hij zegt verontschuldigd hij zich. "Sorry, zo bedoel ik het niet", zegt hij en haalt zijn hand door zijn haar. Mijn wangen kleuren rood. "Oké, let's go", zeg ik met een kleine glimlach en ga er niet verder op in.

Misschien wordt kerst dit jaar toch niet zo erg.