It all started in the bookshop (Nederlands)

35

Mason

Mijn telefoon maakt een piepend geluid dat betekend dat ze heeft opgehangen. Ik glimlach kort en loop de woonkamer weer in.

"Ze is onderweg", zeg ik tegen mijn moeder die me vragend aankijkt. "Gezellig, dat doet ze snel", glimlacht mijn moeder en ze verdwijnt de keuken in. "Ja, ze was al in het centrum dus ze komt gelijk hier heen", antwoord ik.

Ik loop naar boven om mijn haar even te fatsoeneren. Ook spuit ik wat aftershave op. Het geluid van de bel klinkt.

"Ik ga", roep ik naar mijn moeder voordat ze de gang in loopt. Ik snel naar beneden en zucht nog even voordat ik de voordeur open trek.

"Hi", glimlacht Stella en ze zet haar fiets op slot. Ik bekijk haar en kan het niet laten om even te glimlachen. "Je ziet er mooi uit", glimlach ik naar haar en ze slaat haar armen om haar heen. "Niet zo gek dat die barista je nummer vroeg", fluister ik in haar oor en ze grinnikt.

De gangdeur vliegt open en Stella laat me snel los. Ik leg mijn hoofd in mijn nek en zucht.

"Hi Stella, lang niet gezien. Gaat alles goed?" vraagt mijn moeder en ze neemt Stella in een knuffel. "Ja zeker, met u ook?", vraagt ze en ze glimlacht naar mijn moeder. "Met mij gaat het ook goed, zeg maar jij lieverd", glimlacht mijn moeder en ze loopt de woonkamer in.

Ik zucht waardoor Stella zich omdraait. "Wat?", vraagt ze en haar ogen staan vragend. "Niks", zeg ik en glimlach naar haar. "Je moeder is lief", zegt ze en ik knik.

"Eten jongens", zegt mijn moeder. Ik kijk naar Stella die mijn hond al een half uur lang aan het aaien is. "Kom, die hond heeft genoeg aandacht gehad", grap ik en neem haar mee naar de eettafel.

"Jaloers meneer Parker?"

"Nee hoor", zeg ik geamuseerd en kijk haar aan. Ze trekt haar wenkbrauwen op en ze krijgt een twinkeling in haar ogen.

"Wij gaan naar boven", zeg ik tegen Stella en wil haar meenemen. "Zeker dat ik niet even moet helpen met opruimen?", vraagt Stella aan mijn moeder. Ze is zo lief. "Nee hoor lieverd, ga maar naar boven", glimlacht mijn moeder haar haar en ze gunt mij nog een blik voordat Stella en ik de gang in lopen.

"Moet ik echt niet even helpen?", vraagt Stella zacht aan mij en ze blijft staan. "Nee, je bent veelste lief. Dat helpen doe je een andere keer maar", zeg ik tegen haar en pak haar hand vast om haar mee naar boven te nemen.

"Kijk, het is volle maan", zegt Stella als voor mijn slaapkamerraam staat. Ik kom naast haar staan en ze slaat haar kleine armen om me heen. Ik druk een kusje in haar haren en kriebel wat over haar rug.

"Eigenlijk vind ik het niet zo fijn dat je in het donker alleen door Amsterdam moet fietsen", zeg ik eerlijk tegen haar als ik haar los laat. Ik trek mijn schoenen uit en ga op mijn bed liggen. Ze trekt haar schouders op en kijkt nog even uit het raam voordat ze ook haar schoenen uit trekt.

"Ik ben een grote meid", grinnikt ze en kijkt me aan.

Ik wend mijn blik af maar ze pakt mijn kaak vast zodat ik haar wel aan moet kijken. "Hé, ik fiets zo vaak alleen door de stad dus deze keer zou het ook wel goed komen", zegt ze voordat ze een klein kusje op mijn wang drukt.

"Je mag ook blijven slapen", floep ik eruit. Shit. Waarschijnlijk is dit te vroeg en heb ik het nu verpest. "Ik ... ik bedoel, het hoeft niet, alleen als je wilt", zeg ik er snel achteraan.

Ik kijk haar aan en ze is een paar seconden stil. "Ja, dat kan eigenlijk wel. Tenminste als je moeder dat goed vindt. Ik heb alleen geen pyjama mee, of tandenborstel", zegt ze en er komt een kleine glimlach op haar gezicht. Ik knik en veeg een pluk haar uit haar gezicht. "Gelukkig heb ik een kast vol kleding en vast wel een extra tandenborstel".

Na een avondje met Disney films begin ik te gapen. "Vond je het zo saai?", grinnikt Stella. Ik schud mijn hoofd en kijk in haar groene twinkelende ogen. "Dan gaan we slapen als je moe bent", zegt Stella en ze stapt uit bed.

Ik stap uit mijn bed en wijs Stella de badkamer. "Ik kom je zo een pyjama brengen", zeg ik tegen haar en geef haar alvast een tandenborstel. Ze knikt dankbaar en ik verdwijn weer naar mijn kamer.

Ik pak een zwarte trainingsbroek en een zwart shirt uit mijn kast. Ik klop op de badkamerdeur en die gaat voorzichtig open. "Hier", zeg ik tegen haar en ze pakt het aan. "Dankje", glimlacht ze en ze doet de badkamerdeur weer dicht.

Ik loop mijn kamer in en wacht tot Stella weer terug is. Ze stapt mijn kamer in en draait een rondje. "Taadaa", grinnikt ze zachtjes en ze gaat met haar hand naar haar nek. Het lijkt wel of ze zenuwachtig is. Goed, dan ben ik dus niet de enige.

"Prachtig", zeg ik en kijk naar Stella in mijn shirt. "Ik ben zo terug", zeg ik tegen haar en loop de badkamer in om mijn tanden te poetsen. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Ik weet niet waarom ik nerveus ben. Het is niet de eerste keer dat we samen slapen.

Wanneer ik terug kom zie ik Stella mijn gordijnen dicht doen.

Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en trek mijn broek en sokken uit. Ik doe mijn slaapkamerdeur dicht en stap onder de dekens. Stella draait zich om en springt naast me in bed. "Geen muurtje dit keer?", grap ik en ze kijkt me aan voordat ze naast me gaat liggen. "Ik kan best een muurtje bouwen", zegt ze en trekt een wenkbrauw omhoog. "Niks ervan", grinnik ik en trek Stella naar mij toe.

Haar gezicht is een paar centimeter verwijdert van die van mij. Ze geeft me een kusje op mijn lippen en wrijft met haar zachte vingers over mijn wang. Ik glimlach kort en bestudeer de sproetjes op haar neus. Haar groene ogen doorboren de mijne.

Haar vingers vervolgen de weg naar mijn wenkbrauwen en daarna naar mijn lippen. Ik druk een kusje op haar wijsvinger om vervolgens haar kleine hand vast te pakken.

"Slaap lekker", glimlach ik naar haar en draai me om om het lampje uit te klikken. Ik draai me op mijn zij en voel dat Stella tegen me aan komt liggen.

Hier kan ik wel aan wennen.