11

361 8 0
                                    

Stella

Als het pauze is haast ik me uit het lokaal en verdwijn snel de trap af zodat mijn klasgenoten me niet zien. Ik verdwijn de wc in en sluit me op in een wc hokje en er rolt een traan over mijn wang, gevolgd door meerdere. Nog nooit heb ik ergens bijgehoord en de eerste twee dagen hier op school word ik omringd door mensen die echt geïnteresseerd zijn in mij. Ergens voelt het goed maar ook beangstigend omdat het betekend dat ze ooit achter mijn verhaal gaan komen.

Nadat mijn tranen zijn opgedroogd kijk ik in de spiegel en zie dat mijn ogen rood zijn. Ik trek de deur open en zie dat de gang leeg is. Ik zie een bordje waarop bibliotheek staat dus ik volg de pijlen en kom al snel bij een grote hal uit die gevuld is met boeken.

Ik glimlach zwak naar het meisje achter de balie en loop naar binnen. "Stella?", hoor ik een stem zacht zeggen als ik verder ik de bibliotheek ben. Ik draai me om en kijk in de twinkelende ogen van Mason Parker. Ik wend mijn blik af en laat mijn hand over de boeken glijden. "Gaat het?", vraagt hij en hij zet een stap dichterbij. Ik zet een stap achteruit. "Ja, het gaat", zeg ik en draai mijn hoofd nog verder weg. "Je hebt gehuild", zegt hij zacht en ik kijk hem aan. De twinkeling in zijn ogen verdwijnt en hij kijk me bezorgd aan. Ik zeg niks en pak een boek uit de stelling. "Wil je er over praten?", vraagt de relatief onbekende jongen aan mij. Ik schud mijn hoofd. "Nee", zeg ik tegen hem en lees de achterkant van het boek. "Ik weet dat je me niet kent en niet vertrouwd maar als er iets is kun je altijd met me praten", zegt hij zacht voordat hij weg loopt.

"Mason", zeg ik nog tegen hem. Hij stopt met lopen en kijkt me aan. "Bedankt", glimlach ik zwak en al snel komt de mooiste glimlach die ik ooit heb gezien weer op zijn gezicht

It all started in the bookshop (Nederlands)Where stories live. Discover now