Decision - One direction [ Afgelopen ]

2.46

29 Maart 2013

Ik knipper een paar keer met mijn ogen, voordat ik echt wakker wordt. Ik zie Sven huilend naast mij zitten.

"Niall!"

"Rustig maar." Sust hij. Huilend zak ik terug in de kussen.

Gister ben ik wakker geworden na een maand in coma liggen. Het is erg dat bijna niemand het vliegtuig ongeluk heeft overleefd.

Ik mis Niall se armen om mij heen. Hij ligt daar maar te vechten.

"Ik wil hem zien."

"Dat mag nog niet van de dokters. Je moet eerst aansterken."

Er rollen steeds meer tranen over mijn wangen. Ik wou alleen zijn, even alleen. Met muziek erbij. Ik kan het niet beseffen dat hij daar zo ligt. Net heb ik hem even gezien, na lang zeuren. Hij weet niet eens dat ons kindje er niet meer is. Hij weet het niet.

Zal het ooit goed komen? Zal hij net als ik weer wakker worden? Ik kijk naast mij en zie een allemaal kaarten hangen en liggen. Er hangt een foto van Niall en mij.

Een foto waar we in een park waren en aan het dollen waren met elkaar. We genoten van de stilte en hadden niet door dat mensen ons zagen.

Ik sluit mijn ogen en zie beelden voor bij komen, de momenten samen met Niall.

De muziek klinkt in mijn oren. Ik luister naar het liedje "Ben ik je nu al kwijt van Marco Borsato. Het is een Nederlandse lied. Het is rustgevend maar te mooi lied. Onbewust vloeien er tranen over mijn wangen. Ik zucht en denk over alles.

Waarom moet mijn leven zo gaan? Eerst Imke en nu Niall. Imke is er niet meer maar Niall ligt er nog. Hij vecht voor het leven.

Ik schreeuw en huil om de pijn. De pijn die mijn hart breekt.

Het breekt mij dat Niall daar zo ligt. Het breekt mij dat bijna het overleefd. Waarom leef ik nog en hun niet meer. De kleine kinderen die mij lief aankeken maar later angstig keken.

Schreeuwend roep ik. Waarom? Dit is niet eerlijk. Er komen dokters en zuster aangerend. Ik voel iets prikken maar ik schreeuw. Schreeuw om de pijn.

De pijn, mijn beeld wordt waziger.

En ik voel mij slap worden. "Ik hou van je." Fluister ik zacht voordat ik in een zwart gat beland.

"Imke?" Ze rent op mij af. Ik roep en gil en loop in haar armen. Ik laat mij omhelzen en knuffelen. De stem die ik jaren heb gemist.

"Blair?" Ik zie daar Niall staan. Mijn twee grote liefdes staan naast mij.

"Ik hou van jullie." Ze kijken elkaar aan en denken hard op.

Verlegen kijken ze mij aan. We kletsten en lachen.

Ik open mijn ogen en weet dat dat een droom was. Een droom die later in de hemel kan uitkomen. Een moment dat ze elkaar zullen zien.

Iets wat kan gebeuren.

Ik kijk naar de hemel en denk.

Ik kan niet zonder je. Ik heb al te veel pijn gehad.