Decision - One direction [ Afgelopen ]

2.16

26 November 2012

Lachend loop ik naar haar toe. Ze hoort mij en draait zich gelijk om. Lachend vallen we bij elkaar in de armen. Een maand zonder elkaar is vreselijk.

"De volgende vakantie ga je mee op vakantie hoor."

Ze lacht maar kijk serieus.

"Imke, Wat is er?"

Er glijdt een traan over haar wang, snel loop ik naar haar toe en omhels ik haar. Zachtjes begint ze te snikken, de snikken worden steeds harder. Ik hou Imke vast en wacht tot ze wat rustiger word.

"Er is niks, echt niet!"

Op dat moment geloof ik haar.

Met een kreun word ik wakker. De droom was echt, het is precies zo gegaan. Kreunend sta ik op. Niet helemaal wakker loop ik naar de woonkamer toe.

"Hey lekker geslapen?", vraagt Zayn, die in de woonkamer zit.

"Gaat wel.", mompel ik.

Hij komt langzaam naar mij toe.

"Wat is er?"

"Niks bijzonders."

Vermoeid prbeer ik de dag op mijn werk door te komen. 's Avonds schrijf ik mijn verdriet af in een verhaal. Ik kan mij niet meer inhouden en huilend zak ik in elkaar op de bank. Huilend om de pijn die ik heb. Met mijn handen pak ik de ketting van Niall die om mijn nek hangt vast. Met trillende vingers aai ik erover heen.

"Imke kom eens hier!"

Huppelend komt ze op mij afgelopen. Ze kijkt mij nieuwsgierig aan als ik een doosje uit mijn jas pak.

"Ik hou heel veel van je. Ik wil je nooit meer kwijt. Deze ketting is voor jou."

Ze pakt de ketting vast en streelt er met haar vingers over. Liefdevol pakt zij mij vast en belanden we op bed. Genieten van elkaars aanwezigheid en de warmte. Met liefde verwennen we elkaar de hele avond. In elkaars armen vallen we in slaap.

Ik merk dat ik de hele avond afwezig ben, bezig ben met mijn eigen gedachten. Als mijn telefoon overgaat, neem ik op.

"Hey Blair wij zijn het. De ouders en broer van Imke. Is het goed als we morgen langskomen? We zijn momenteel in London."

Iedereen nodigt zichzelf uit of komt spontaan langs, zo gaat dat bij mij. Met een snelle blik naar Niall en ik weet dan zeker dat hij het recht heeft om meer over Imke te weten te komen.

"Ja, is goed. Ik moet morgen nog werken, kunnen jullie wachten tot morgenavond?"

"Is goed, tot dan."

Wanneer ik weer thuis ben van mijn werk, komt Niall op mij afgelopen.

"Schat?"

Ik kijk op.

"Ja?"

"Ik heb het gevoel dat je mij iets moet vertellen klopt dat?"

Ik knik.

"Ja dat klopt maar mag dat wachten tot morgen? Alsjeblieft?"

Hij denkt na en knikt dan.

Met een zucht val ik in slaap. Het is moeilijk.

Can two people be the right one at the same time?