Decision - One direction [ Afgelopen ]

2.30

10 januari 2013

We zitten met z'n alle in de appartement van Niall. Als de bel gaat, spring ik op en loop ik naar de voordeur. Als ik door het kijkgat kijk, zie ik twee mannen staan. Ik open de deur en laat Simon en de manager binnen. Ik begroet ze en ze gaan zitten op de bank.

"Jongens, hebben jullie het al verteld?"

De jongens kijken Simon aan en knikken. Ik weet gelijk al waar ze het over hebben. Ze zouden op tour gaan voor meer dan een half jaar. Ik zou hem verschrikkelijk missen, maar het is niet anders.

"Als jullie willen, jongens, mogen jullie vriendinnnen mee."

De jongens glimlachen.

"Ik zal even kijken of het kan.", roept Danielle. Al snel pakken de dames hun agenda's.

"Zayn, als je wilt, kan ik met je meegaan. Ik zal soms wel moeten werken, maar voor de rest kan ik bij jou zijn."

"Tuurlijk wil ik dat je mee gaat."

Ze knuffelen elkaar en je ziet gelijk al dat het echte liefde is.

"Liam, ik kan met je mee. Alleen moet ik wel nog twee maanden werken. Ik kan dus pas later komen."

"Als je maar komt vind ik het goed.", zegt Liam en ze zoenen elkaar.

"Louis vind je het erg als ik met je mee ga?"

"Tuurlijk niet.", roept hij en ze springen enthousiast door de kamer. Even later kijken ze mij en Niall aan.

"Sorry Niall. Maar ik kan niet mee. Ik heb mijn werk hier."

Er rolt een traan over zijn wang.

"Niet huilen want dan moet ik ook.", zeg ik, maar er rolt al een traan over mijn wang. We knuffelen elkaar. Mijn telefoon gaat over en ik neem op zonder te kijken wie het is.

"Met Blair."

"Hey, Je spreekt met David. Ik heb onlangs met Simon Cowell gesproken. Je kent hem wel. Ik heb hem gevraagd of je met de jongens op tour kan gaan. Omdat je dan bij je vriendje kan zijn en ook een boek kan gaan schrijven."

Ik kijk Simon aan met een blik van 'Kon je dat even niet vertellen!'

"Wat voor boek?"

"We zouden graag dat je een boek schrijft over de landen waar de tour langsgaat. Meer details mailen we en ik weet dat je ergens anders vaak meer inspriatie krijgt."

"Ik heb nog een baan.", zeg ik.

"Als je wilt mag je op tour. Je andere werk gaat er mee akkoord. Alleen je moet wel wat voor je andere baan doen. Maar dat hoor je van je andere chef."

"Is het goed als ik je zo terug bel?"

"Ja hoor."

We hangen op en Niall kijkt mij vragend aan. Ik neem hem mee naar de keuken, waar hij gelijk iets te eten pakt.

"Sorry, ik moet gewoon iets eten."

Glimlachend leg ik mijn handen op zijn heupen. Ik zoen hem met vol overgave en passie. Hij kreunt.

"Vanavond krijg jij je zin.", fluister ik in zijn oor.

Glimlachend kijken we elkaar aan.

"Niall ik moet je iets vertellen."

Ik vertel heel het verhaal aan hem. Als ik alles heb verteld, begint hij enthousiast te springen.

"Ga met mij mee."

"Ik ga met je mee op tour omdat jij het wilt èn omdat ik met je samen wil zijn."

Hand in hand lopen we terug naar de rest.

"Simon, Ik hou er niet zo van als mensen achter mijn rug wat voor mij regelen, maar dit vind ik heel aardig van je. Bedankt dat ik mee mag om bij Niall te zijn." Zeg ik.

"Graag gedaan."

"Dus we gaan met z'n allen op tour, iedereen die hier nu zit. Maar we missen voor Harry nog iemand. Dus Harry we gaan wachten tot jij je liefde vind. Ik weet misschien wel iemand voor jou."

Hij kijkt mij doordringend aan alsof hij weet dat ik iets van hem weet wat de anderen niet weten. Ik weet inderdaad iets van hem maar ik ga het niet vertellen, eerst zal ik met hem er over praten omdat ik weet hoe het voelt.

"Blair, hoe komt het dat je nu wel mee kan op tour?"

"Ik kan aan mijn boek werken als we mee op tour gaan. En van mijn andere baan hoor ik wel wat we gaan doen."

We lachen allemaal.

Als Harry 's avonds naar de keuken loopt, bedenk ik mij geen moment en ik loop achter hem aan.

"Harry...?"

Hij kijkt op en mij doordringend aan.

"Ik help je. Ik weet precies hoe jij je voelt."

"Wacht... Hoe weet je dat?", vraagt hij verbaasd.

"Ik herken je blikken." Het zegt hem genoeg. Onbewust rolt er een traan over zijn wang. Ik veeg die traan weg en ik geef hem een knuffel.

"Alles komt goed.", fluister ik in zijn oor.

Hij kijkt mij dankbaar aan.

Sometimes you know how somebody feels without really knowing that person.