Decision - One direction [ Afgelopen ]

1.8

2 Juli 2012

Er zijn nu al een paar dagen voorbij en nog steeds weet ik het niet. Wat moet ik nou doen? Ga ik weg uit dit land, uit Nederland? Met een zucht start ik internet op en zoek naar het bedrijf DierenSpecial. Google is mijn vriend. Ik klik op de site van het bedrijf en zie allemaal foto's staan. Ik weet al zeker dat als ik daar ga werken, dat het in Engeland is omdat als ik in Engeland ben, nog gauw op en neer naar Nederland kan en ook nog goedkoop kan bellen.

"Dan maar naar buiten gaan.", zeg ik hardop tegen mijzelf. Zuchtend sta ik op en loop ik naar buiten. Voor een zomerse dag is het slecht weer. Alleen maar regen en nog eens regen. Mijn gedachten gaan weer naar Paul toe en ik herinner mij nog de eerste ruzie die ik met hem had.

Rennend val ik zijn armen.

"Ik heb je gemist.", fluister ik tegen Paul.

"Ja, ik jouw ook. Maar dat is zo hè?"

"Wat bedoel je nou? Ik kan er toch ook niks aan doen dat we zo ver uit elkaar wonen.", zeg ik met een norse uitdrukking op mijn gezicht.

"Nou èn. Straks ga jij vreemd met een andere jongen terwijl ik 200 km van je vandaag woon.", brult hij terug.

"Vertrouw je mij soms niet?"

 "Jawel."

Dat was toen onze eerste ruzie over vertrouwen omdat wij zo ver weg van elkaar woonden. Gelukkig is het later goed gekomen en daar ben ik blij mee. De relatie met Paul heeft best lang geduurd. Maar toch zijn er momenten geweest in die tijd, die ik met Paul had, waarin ik mij alleen voelde. Ik wilde soms niet meer. Want wat heeft het leven soms nog voor een zin? Je leven is vaak doelloos en dat denk ik nog steeds. Niemand behalve Tom weet dat ik dat denk.

Vaak zegt hij: "Het leven is niet doelloos kijk om je heen."

Vaak zijn dat zijn woorden.

Ik herinner mij de kerstdagen samen met Paul en onze familie nog. Het was toen winter, twee dagen en het was koud en er lag veel sneeuw. De eerste kerstdag kwam Paul naar mij toe en vierden we toen ook mijn pa's verjaardag. De dag erna ontmoette ik Paul's familie. Helaas vierden we toen oud en nieuw apart en toen zagen wij elkaar een paar weken niet. Een keer werd ik op een zaterdag wakker gemaakt. Ik was chagrijnig want niemand mag mij zomaar wakker maken zonder reden. Maar toen ik zag dat het Paul was, vlogen de vlinders in mijn buik alle kanten op. We waren al meer dan zes maanden samen.

Elke relatie heeft dieptepunten en dat heb ik gemerkt. Het was zomervakantie en ik ging over naar het tweede leerjaar. We kregen al ruzie over de telefoon over iets onzinings. Hij kwam toen naar mij toe.

1 Augustes 2008.

"Hoi Paul"

Sinds de ruzie aan de telefoon ging hij kortaf tegen mij doen en dat irriteerde mij erg.

"Hoi. Ik denk dat wij even moeten praten"

De aarzeling hoorde ik in zijn stem.

"Paul. Je houdt niet meer van mij, hè?"

"Ik hou nog wel van je. Maar.."

Vanzelf rolde een traan over mijn wang.

"Maar?", zucht ik.

"Ik ben verliefd op iemand anders."

"Hoe lang al?"

"Een maand en ik heb al met diegene gezoend."

"Wat!", gil ik uit: "Hoe durf je?"