Decision - One direction [ Afgelopen ]

2.4

16 Oktober 2012

Vermoeid werk ik door, wanneer mijn baas op mij afkomt.

"Blair, Vandaag komen er vijf bekende jongens. Wie dat zijn, zie je straks."

Ik knik maar kijk hem vragend aan.

"Zij komen hierheen om een clip op te nemen. Ze moeten leren paardrijden en nog meer maar dat hoor je dan wel. Jij bent hun trainer en helpt ze waar het nodig is. Lijkt het je wat?"

Ik denk even na.

"Ja dat lijk mij wel leuk."

"Mooi zo. Wat er allemaal in de clip komt, dat hoor je straks als de mensen er zijn.

Ik moet je wel vragen of je het geheim wil houden. Want niemand mag weten wat voor clip ze gaan opnemen. Aangezien ik vind dat jij het beste voor ze in aanmerking komt om ze te leren rijden, heb ik voor jouw gekozen."

Ik knik en ga dan verder met mijn werk. 'Shit', denk ik. Over een uur komen die jongens en ik moet nog wat klusjes doen, dat haal ik dus nooit. Snel vraag ik aan een collega of zij een paar klusjes wil overnemen want anders moest ik vanavond overwerken. Ik hoor getrappel.

"Blair, kom snel hier heen!"

Snel loop ik naar mijn collega om te helpen met een onrustig paard.

"Ssst", sus ik hem.

Zijn oren staan gespitst. De ademhaling wordt rustiger als ik over hem z'n hals aai. Gerustellend aai ik hem over zijn vacht.

"Zie je, er is niks om bang voor te zijn.", fluister ik zachtjes.

Het is minuten later als hij eindelijk rustig is geworden.

Met een hoofdstel in mijn hand loop ik voorzichtig naar hem toe.

Gerustellend lukt het mij om de halster om zijn hoofd te doen.

Ik laat de halster even zitten en haal het er dan weer af.

Ik zie dat het Bonito is.

Als ik de stal weer uit ben, kom ik mijn collega tegen.

"Hij is weer rustig."

"Bedankt. Je moet naar het kantoor, het is al twee uur geweest en ze wachten op je."

"Oké."

Snel loop ik naar het kantoor toe. Ik doe de deur open en zie ze zitten.

"Hoi jongens en huisgenoot."

Mijn baas kijkt mij verbaasd aan.

"Ik wist niet dat ze zouden komen, maar ik ken ze al."

Hij glimlacht.

"Goed. Blair, dit zijn Niall, Liam, Zayn, Louis en Harry. En dit is hun manager Paul. En daar zit hun baas Simon Cowell."

Ik knik en geef de laatste twee netjes een hand.

"Ik ben Blair."

"Wisten wij al.", roepen de jongens in koor.

Ik glimlach en vang de blik op van Niall. Zijn ogen schitteren, zijn glimlach is om van te stralen.

Ik verdrink in zijn ogen, vaag hoor ik stemmen om mij heen.

"Blair."

Ik schrik en besef dat ik te ver in dromenland was.

"Sorry, ik dacht even ergens aan iets anders."

"Dat geef niet maar waar gaan wij mee beginnen? Ik denk dat ik je eerst laat zien wat de ideeën zijn en wat je ze het beste kan leren."

Langzaam kijk ik in de papieren en ontdek al snel dat ik ze beter kan leren paardrijden.

"Hebben jullie weleens op een paard gereden jongens?"

Iedereen knikt.

"Blair, ik wil niet paardrijden, dat is eng.", mompelt Niall zachtjes.

"Waarom ben je bang om op een paard te zitten?"

"Een paard heeft mij er een keer afgegooid."

Snel bedenk ik een plan.

"Dat kan soms gebeuren, weet je, ik geef jullie eerst een rondleiding."

De baas kijkt mij vragend aan en ik loop dus naar hem toe en fluister: "Hij gaat vast snel op het paard zitten, maar hij moet alleen eerst een heel rustig paard hebben. Maar ik ken de paarden nog niet heel goed dus ik weet niet welke het beste is voor hem."

"Ik zorg dat er één klaar staat."

"Dit is de einde van de rondleiding. We gaan nu naar de paarden toe."

Ik geef ze ieder een eigen paard." Niall kijkt angstig naar het paard. Ik leg mijn hand op zijn schouder en hij kijkt mij aan.

"Niall Kijk eens naar zijn ogen."

Hij kijkt maar ziet niks bijzonders.

"Zie je dat zijn ogen glinsteren?"

Hij knikt en kijkt mij dromerig aan. Gauw wuif ik zijn blik weg en pak zijn hand. Zacht, voorzichtig leg ik zijn hand op de hals van het paard. Glimlachend aait hij het paard verder en ik laat zijn hand los.

"Wil je zijn halster omdoen?"

Hij knikt en glimlachend doe ik voor hoe het halster moet. Even later is hij helemaal opgezadeld. Met de paard aan de hand loop ik naar de bak toe. Gauw maak ik de singel strakker en laat hem op het paard stijgen.

"Hoe vind je het?", vraag ik aan hem.

"Geweldig! ... Dankzij jou."

Glimlachend kijk ik hem aan.

"Blair rij je met ons mee terug?", vraagt Zayn omdat mijn auto bij de garage staat.

"Nee, ik heb nog werk te doen."

"Blair, je kan met hun mee rijden. Het werk is al bijna gedaan door je collega."

"Goed, bedankt. Zayn, ik pak even mijn spullen."

"Vrouwen.", Hoor ik de jongens mompelen.

Vernietigend kijk ik ze aan.

Ben ik verliefd op hem?

Ik kijk recht in zijn ogen en de vlinders vliegen rond in mijn buik. De warmte voel ik in mijn lichaam. De liefde die ik voor hem voel, dat heb ik nog nooit gevoeld. Bij elke aanraking van hem, voel ik de warmte. Ik weet het zeker, ik ben verliefd maar ik kan het niet. Ik zou voor hem willen gaan maar het gaat niet. Ik kan niet. Als zij nog leefde, zou ik nog bij haar geweest zijn. De liefde voor hem is sterk.

Wat moet ik nu? Ik hou van hem en van haar.