The One that got away.....

CHAPTER 85

AUTHOR'S NOTE:

THANK YOU GUY'S FOR THE OVERWHELMING SUPPORT. SA INYONG MGA COMMENTS AND VOTES. I'M SO HAPPY TO SHARE THIS STORY WITH YOU AND I'M LOOKING FORWARD NA MAAPROVE DIN SIYA FOR SEQUAL OF "THE PROMISE OF LOVE."

SANA RIN PO SUPORTAHAN NIYO RIN PO ANG "A WAR WITH THE TYCOON." STORY PO IYON NI NILO AND TINA.

TOMORROW WILL BE THE LAST CHAPTER OF THE STORY. SANA PO MAGUSTUHAN NIYO ANG TWIST NA NILAGAY KO AND I'M LOOKING FORWARD SA INYONG MGA KOMENTO.

THANKS AGAIN AND GOD BLESS US.

Rafael 

I simply looked around the place I'm in right now. Inayos ko ang suot kong shades at sinilong ko ang aking sarili sa malaking puno malapit sa simbahan.

Ito na siguro ang huling araw na makikita ko siya. Somehow, I decided na itigil na ang pag-asa sa isang pag-ibig na nilamon na nang aming nakaraan.

Wala nang makapagbabago pa sa mga nangyari liban sa tanggapin ko nalang ang lahat.

I straighten my self ng makita ko ang hugis kalabasang karwahe. lahat ng mga tao ay nakatingin sa babaeng nakasakay don at lahat sila ay hinahangaan ang ganda nito.

She's wearing the most beautiful bridal dress I ever seen in the world. She's smiling with every people na nandon. 

Kitang kita ko ang kanyang pagngiti mula sakin kinaroroonan. at para na naman akong lumulutang sa hangin kahit na alam ko hindi iyon para sakin.

Ito rin kaya ang naramdaman ni jocel nang kinasal ako kay hillary. yung tipong wala kang makitang kahit na anong liwanag mula sa dilim na yung kinaroroonan. Yung tipong lahat sa buhay mo ay unti unting nawawasak.

The truth is, gusto gusto ko siyang itakbo sa lahat ng mga tao. mula sa lalaking mahal na niya ngayon. 

I heaved a deep sighed. 

She's incredible. hindi ko alam kung hanggang kelan ko pagsisihan ang lahat samin dalawa, but I'm willing to let go her not because she already love someone, but because I love her.

Ang desisyon na ito ay para sa ikapapanatag ng lahat.

Ayaw ko nang maging selfish para sakin sarili. I have Joss and Hope. sa kanila ko nalang ibibigay ang lahat ng pagmamahal.

I know wala na akong lugar sa kanyang puso. at umaasa ako na sa bawat araw na darating, matutunan kong kalimutan rin siya, kagaya ng paglimot niya sakin.

Ayaw ko nang magmahal ng iba liban sa kanya. tama nang maramdaman mo ang pinakamasarap na pakiramdam dito sa mundo.

Sabi nga nila, true happines doesn't lie by capturing things or people. ang pagbitaw sa mga taong ayaw mong bitawan ay isang napakatapang na gawain. 

I'm gotta go my own way. I know somewhere along the way, may tao akong makakasalubong na magbibigay at magpapalimot sakin sa kanya. 

May tao akong makikilala na mag-aalay sakin ng pag-ibig. and this time, handa akong tumingin sa lahat ng mga nakapaligid sakin.

kasi alam ko nandyan lang ang taong tinakda para sakin.

Well kung meron man talaga.

I never believed in fate, I actually lost my believed in it. naisip ko nung unang nasaktan ako, ang tao ang gumagawa ng kanilang tadhana, hindi mismo ang tadhana ang nagpapatakbo sa kanilang buhay. But then, nung makita ko ulit siya, bumalik ang paniniwala ko don.