The One that got away.....

CHAPTER 49

"Jesus what is happening to you." naramdaman ko ang paghaplos ni Rafael sakin likod at patuloy ako sa pagiging OA sa pagsuka.

Anong sasabihin ko.. anong gagawin ko!!

Nang mahismasan ako ay napasandal ako sa kanyang dibdib. he wrapped his arms around me and I coudn't think anything.

Nagpatuloy ako sa pag-iyak.

I'm such a pathetic person.

If there is anything that I can do for now, iyon ay ang tumakbo at magtago rito.

Nasan ang kidlat kung kelan kinakailangan ko sila!! O di kaya ay tsunami kung kelan kailangan kong magpatangay para mailayo kay Rafael.

Wala bang pwedeng potion na pwedeng inumin para maging invisible. O di kaya, wala bang time machine para hindi ko maamoy ang pesteng sibuyas na yun.

"You okay?" Hindi ako tumitingala sa kanya. I don't want too. there's so much question on his face na hirap akong sagutin.

What will I do? How will I answer his question if I'm not ready.

"Here." inabot niya sakin ang tissue at pinunasan nito ang aking pisngi.

My head are spinning. Hindi ako makapag-isip.

He bent on me at dahan dahan niya akong binuhat palabas ng banyo. Nakalatag pa rin ang mga lulutuin ko sa mesa.

Now, sino ang magluluto.

Pinaupo niya ako sa upuan at kumuha siya ng tubig.

Kinuha ko ang tubig na kanyang inabot at uminom ng kunti.

"Ubusin mo.." with his commanding tone again.

Para akong robot na biglang napasunod sa kanyang sinabi. Inubos ko ang isang basong tubig.

Hayun na naman ang kanyang mga mapanuring mga mata.

"Are you sure you okay?" his voice is sincere. not now please... 

"I'm okay. sumakit lang ang tyan ko.." Pagdadahilan ko. baka makalusot.. charaught.

" Ah huh." nagtaas ito ng kilay at humalikipkip sakin harapan.

Okay hindi niya tatanggapin ang panis na line ng mga taong mahilig magpeke ng salitang "Okay lang ako."

" You threw up.. tapos okay kana?" 

Please Lord.. Give me strength. Help me find the right words to say..

"Eh rafael.." kinuskos ko ang aking daliri. shitness to the 100th power. I'm sweating..

" Is there something that I need to know?" nanlalaki ang aking mata nang mapatingala rito..

His eyes narrowed to me like I'm the criminal.

"Mam Jocel.." 

Napalingon kami ni rafael kay Dindo na may dala dalang supot ng grocery. Kunot ang noo nitong nakatingin samin ni rafael.

Pero itong kasama ko, mukhang nagswitch mode sa pagiging maalalahanin at naging mamatay tao ang mukha.

Swear, parang pumapasok sakin utak ang Plot scene na naiisip nito kung pano sisipain ito palabas ng bahay.

"Who are you?" He sharpen his glare to Dindo na napalunok naman.

" Ahh.." tumingin sakin ang kaawa awang care taker. "Ako ho si Dindo, Caretaker ng bahay." nilapag nito ang dalang grocery bag at nag-abot ng kamay kay rafael.