The One that got away.....

CHAPTER 35

 ---------------PLEASE SUPPORT " A WAR WITH THE TYCOON". PUBLISHED NA PO ANG STORY NILA NILO ANG TINA.. CLICK THE EXTERNAL LINK TO VIEW THE STORY..

THANKS AND GOD BLESS EVERYONE.

I place my phone inside my pocket and continue walking the street going to our office in Ontario. Nang matungtong ko ang aking paa sa pintuan ng S.E (Salvador's Enterprise,) nadako ang mga mata sakin ng mga empleyado. Simula sa receptionist na nagpakilala sakin si Eden, sakin magiging secretary na si Belen at ang OIC ng kompanya na si Shatea.

" How's trip Jocel?" si shatea. senenyasan niya ang aking secretary na kunin ang aking mga dala dalang gamit. actually kunti lang naman. Isang laptop, maliit na notebook at ilang mga papers na nirereview ko simula ng dumating ako dito nung isang linggo.

" It's good. still adjusting with the weather." hinipan ko ang nanlalamig kong kamay, Winter season kaya nakasuot ako ng makapal na coat. Ultra blue ang kulay niyon at hanggang tuhod. Binilin sakin ni lake ang jacket na ito bago siya umalis ng canada at tumuloy muli ng Brunie.

" Masasanay ka rin, Ready kana on your first day?" Shatea is pure blood filipina. Dati siyang nakaasign sa Manila at pinalagay dito ni dad dahil magaling ito sa paghandle ng aming negosyo.

Tumango ako at pilit ang mga ngiti sa mga taong bumabati sakin.

Karamihan ay mga Pilipino. May mga banyaga rin naman pero most of the employee are filipino who assigned here.I was wondering kung ganito din ba sa ibang branch. Mga Pinoy din ba ang mga nagtatrabaho.

Natigil kami sa 24th floor at simula sa pintuan ng elevator ay nakahilera ang mga empleyado. Pinakilala ako ni Shatea sa kanilang lahat at malugod naman akong tinanggap.

Pagkatapos ay nagtungo na ako sakin magiging opisina. Nasa dulo ito ng Bay at may harang na salamin bago kami makatungo sa pintuan ng kwarto.

Sa loob ay isang malaki at kulay mint green na pader. may malaking painting din na nakasabit at ilang mga decorations sa kwarto.

"Maiwan na kita dito, if there are things that you want to know, you can always call me. nandyan lang naman ako sa katabing kwarto." pamamaalam sakin ni Shatea.

Nang mapag-isa ako'y sinipat ko ang buong kwarto. mula sakin kinaroroonan ay kitang kita ang buong syudad. ramdam na ramdam ko ang taas na aking kinaluluguran. at kasabay ng pagsipat ko sa mga bagay na nasa ibaba ko ay ang pag-iisip ko sa lalaking naging dahilan ng pagpunta ko rito.

I remember Cyrus Called me nung nasa byahe ako.

" Jocel naman, kausapin mo naman ang kaibigan ko."

Hindi ako sumagot sa kabilang linya. Again, I will not allow myself to listen to him. baka kapag marinig ko ang kanyang boses ay kumaripas ako ng takbo at bumalik ng pilipinas.

" Jocel magpapakamatay si Rafael, hindi ka ba naawa sa kanya? Akala ko ba nagkakaintindihan kayong dalawa? pero bakit mo yun ginawa?"

Walang salita ang lumabas sakin bibig. 

"Si Jocel ba yan Cyrus? akin na yung Cellphone mo. Hello Jocel. ikaw ba yan." Sa bandang huli. ang puso ko rin ang tumiklop at napahawak ako sakin bibig habang naririnig ko ang namamaos niyang boses. bigkas ang aking pangalan. nagmamakaawa na sana bumalik na ako sa kanya.

I ended the call and continue wailing calling his name. Hindi ko pa rin kaya. Nasa kanya ang malaking bahagi ng aking puso at nahihirapan akong ibalik yun sakin dahil kinukulong niya ako sa kanyang pagkatao.