The One that got away.....

CHAPTER 84

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT.

Rafael...

My body was frozen nang wala akong marinig na sagot galing sa kanya. I feel like the whole world crashed unto me. bumuhos sakin lahat ng bigat ng mundo at hindi ko magawang igalaw ang aking mga paa sa mga nangyari.

She's gone. She didn't say yes, I guess it's a NO to me. 

Napasinghap ako at kuyom ang aking palad habang hawak hawak ko ang singsing na gawa ni Joy. hindi ko namalayan ang aking mga luha na unti unting bumabagsak sa sahig.

Wala akong ibang marinig kundi ang matinding pagkabigo.

Wala na ba talaga? hindi na ba niya ako mahal?

naramdaman ko ang pamilyar na kamay sakin balikat. paglingon ko ay kamay iyon ni Tina. isa siya sa mga tumulong sakin para maayos ang set up sa hotel.

Ngumiti siya at may sinabi siya sakin na tila hindi ko marinig.

Ito nga siguro ang karma ko dahil sa ginawa kong pagtalikod sa kanya noon. I have everyday in the world to search and look for her from the time that she still love me. pero ang nangyari, habang tumatagal ang mga panahon nasasayang, nawawala rin ang kanyang damdamin para sakin.

napapalitan ito ng mga taong nakapaligid sa kanya at siguro naisip niya na mas magandang kalimutan nalang ako kesa ang tuluyan siyang maghintay sakin.

Dahan dahan akong tumayo at nakita ako ang bigong mukha ng ilang mga tao. I know, lahat sila ay nakikisimpatya sakin nararamdaman.

Ngumiti ako pero hindi nun nadala ang lungkot sa kanilang mga mata.

"Everything will be okay rafael."sabi sakin ni tina at naramdaman ko ang kanyang pagyakap. Somehow, I feel like I'm dying again. Pero sa mga oras na'to, hindi ako tinanggap ni Jocel dahil lang sa pagiging selfless nito para sa ibang tao. mas pinili niya ang lalaking alam niyang hindi siya sasaktan. 

Hindi ko maiwasan hindi maghimutok sakin sarili. Bakit kung kelan pwede na ang lahat, tsaka pa siya nawala sakin.

Kung kelan alam kong tama na ang mga nangyayari samin, tsaka pa siya bumitaw. 

Siguro nga isa iyon sa mga masasaklap na nangyayari sa isang relasyon pinaghiwalay ng maling pagkakataon. We cannot guarantee if love will stay forever kung hahayaan natin ang tadhanang magsabi satin nito.

Minahal niya ako noon sa paraan alam niya. Sa panahon kung san mas pinili kong pasanin ang responsibilidad ko sa ibang tao at hayaan siyang malunod mag-isa sa kumunoy dala ng sakit na aking binigay sa kanya.

Yung panahon kung san ako lang ang nasa puso niya at wala siyang ibang magawa kundi ang tanggapin ang lahat ng mga masasamang nagawa ko sa kanya.

She love me unconditionally in a way na kaya niyang itago ang lahat ng sakit sakin. Kaya niyang tanggapin ang lahat ng mga maling konklusyon ko sa kanya. Loved me like I'm the only man living in the world.

But guess what. She blew away like the million chances I have.

It's not her fault to feel out of love. It's me who lead her for a better man. ako ang nagturo sa kanya na kalimutan ako. 

Dahil kasabay ng pagmomove on, ay ang tuluyan rin pagkawala ng kanyang mainit na damdamin para sakin. 

I was the one that got away before, but now, I guess, shes THE ONE THAT GOT AWAY....

//~//