The One that got away.....

CHAPTER 31

 "Hindi ako ang nararapat sa kanya.." 

Nagising na rin si daddy after his operation pagkalipas lang ng 24 oras. But unfornately due to the side effect of his operation that damage some of his organs, Hindi siya makapagsalita. Hindi rin siya makakilos ng maayos, maging umupo ay problema niya rin.

In short, baldado siya at mas lalo niya itong dinadamdam habang tumatagal ang panahon. The good news is, nagkaayos na sila ni kuya. He even accept JD and kuya’s decision na maannul ang kasal nito kay ate cheena. Bumalik na rin ito sa kompanya and he take over Daddy’s position.

Lake was also helping us for running the company and until now, I’m still thinking about the engagement, kung itutuloy ko pa ba ito o hindi na.

I was hurt, devasted and wrecked. Knowing that the person you trust the most are the one who will hurt you so bad that you cannot pull yourself up and move on.

That the person you love has the capability to give you so much joy at the same time to much pain that you cannot endure and you just wish to die.

Lumipas ang ilang araw. Nagdecide kami na ilabas na si Daddy sa Hospital at don nalang magpagaling. Si Mommy and Tito Luis was visiting us. Kinakamusta niya kami lagi na noo’y hindi niya magawa samin.

And Rafael, palagi talagang may bitterness kapag binabanggit ko at naiisip ko ang pangalan niya.

Nung mga araw na nasa Hospital si Dad, nandun din siya palagi. Palagi siyang nakabantay at nag-aantay sakin. Naghihintay ng pagkakataon na makausap ako.

But I will not give him hope after what he did. Kung sana, hindi niya sinira ang pagtitiwala na binigay ko sa kanya, hindi mawawala ang lahat samin.

Aminado ako na walang kapantay ang sakit na nararamdaman ko at kulang ang pisikal na sakit kung gagantihan ko siya.

Don ko nalaman na ang pundasyon ng lahat ng relasyon ay tiwala. Kung walang tiwala, walang relasyon. Kaya kahit na anong mangyari, mawala man ang lahat, wag mo lang iwawala ang tiwala ng ibang tao sayo.

Dahil kaya kang buhayin ng tiwalang yan, kahit walang wala ka,

Kaya nitong pagtibayin ang isang relasyon na langit at lupa. Nag tubig dagat at mantika. Nang Araw at buwan, nang mahirap at mayaman.

Walang makakabuwag ng iyon relasyon kung meron kayo nun, at kung pinaniniwalaan niyo ang isa’t-isa. Mangyari nga lang, ang nangyari sakin ay isang laro ng tadhana at sinubok ang aking prinsipyo.

Natumba ako at natalo sa larong iyon. Sumugal sa maling desisyon at naniwala sa maling tao.

Nalaman ko rin na may mga taong pakikisamahan at itatrato ka depende sa pakinabang at silbi mo sa kanilang mga buhay. At ako, ginamit ang aking katawan para maibsan ang init na kanyang nararamdaman.

Nagpadala ako sa matatamis na mga salita na akala ko ay punong puno ng katotohanan, Again, nagkamali ako. At hindi ko na mababalik ang lahat ng yun.

Mabuti na rin nalaman ko nang maaga ang lahat, para hindi na ako lumubog sa sariling kumunoy na ginawa ko sakin buhay.

Totoo ngang walang maidudulot na maganda ang Pag-ibig ko kay Rafael. Hindi lang buhay ko ang naging miserable, pati buhay nang aking ama na walang ibang ginawa kundi ang protektahan ako at ilagay ako sa tamang deriksyon ko sa buhay.

Hindi mo talaga maiiwasan maging tanga minsan, lalaban laban ka sa isang mali at baluktot na pag-ibig at ilulugmok mo ang iyong sarili kapag napagtanto mo na walang kwenta ang iyong pinaglalaban.