The One that got away.....

CHAPTER 53

//~//

Pinagmasdan ko ang himbing na pagtulog ni Jocel sakin tabi. hinaplos ko ang kanyang pisngi at inalis ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mukha.

Napangiti ako.. She''s really an angel to me. Her beauty is an epitome of an angel.

Hindi ko pa rin kayang paniwalaan na heto siya, sakin bisig. payapang natutulog at mahigpit ang kapit sakin.

Hindi ko na naman maiwasan hindi maiyak habang inaalala ko ang nangyari samin nung nakaraan araw. 

Yung iyak niya.. yung bawat hagulhol niya.. yung bawat pagpatak ng kanyang luha.. pakiramdam ko ako ang mas lalong nasasaktan. halos hindi ako makahinga..

Inaamin ko na natakot ako.. nangangamba ako sa kanyang mga sinabi. sa kung ano ang naging buhay niya sa paglayo sakin. 

Kung ganu siya nasaktan at naghirap rin.

Kung pano niya niyakap ang lahat ng sakit nang walang karamay.

Inaamin ko rin na sa una, nagdodoubt ako sa kanyang mga sinasabi. but when I looked on her hazel brown eyes, parang natunaw ang lahat ng doubt. nang galit.. at kahit na anong sakit at pait ay nawala.

All I want for her that moment, is to feel my love...

Gusto kong tumakbo dahil gusto ko pang maghiganti. gusto kong takpan ang aking tenga, pero sa bawat maling kilos ko lang para panlabanan siya, mas lalo kong naririnig ng malinaw ang lahat..

Mas lalo akong nasasaktan..

Hindi ko mapatawad ang aking sarili nang makita ko siyang halos lumuhod sakin harapan..

pero iyon naman ang gusto ko diba.. ang makita siyang nagdurusa.. lumuluhod sakin paanan.

pero hindi ko pala kayang makita siyang nagkakaganun..

Dahil ang totoo'y mahal na mahal ko pa rin siya.

na hindi ko kayang pakawalan ang galit dahil ang galit na yun ang nagiging pag-asa ko para paniwalaan babalikan niya ako..

at yung takot sakin puso ng mga oras na tumatakbo ako.. unti unting nagpaparealize sakin kung ganu kahirap  mawala siya sakin.

Then natigil ako sa pagtakbo.. kuyom ang aking palad at nagdesisyon akong balikan siya..

Nandon pa rin si Jocel.. at nanlumo ako sakin sarili nang makita kong ganu siya naghihirap na makuha ang kapatawaran hinihingi niya sakin.

Bumabalik ang sakit. nawawala na naman muli ang hangin sa buo kung paligid. nahihirapan akong huminga..

at wala akong ibang maisip kundi siya..

Si jocel na handa kong pag-alayan ng aking buhay..

Wala na akong paki sa lahat.. sa kung anong galit ang nararamdaman ko..

Nawala ang dahilan ko para maghiganti..

Ang gusto ko lang ay lumapit sa kanya..

Ang mayakap siya..

Dali dali akong tumakbo at nang makulong ko siya sakin mga bisig. doon lang ako nakahinga ng maluwag..

yung hangin ay unti unting bumabalik sa buong paligid.

And God,, She's perfectly fit in my arms. 

Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya na hindi ko kayang mawala siya sa bawat saglit na lumilipas.

Na kahit pagtulog namin dalawa, maramdaman ko lang na wala siya ay nagpapanic ako.

napaparoid ako sa kadahilanan iiwan naman niya akong muli kagaya ng ginawa niya sakin noon.