I love you even when I hate you (COMPLETED)

CHAPTER 3

Chapter 3

 

Pag dating sa bahay pabagsak na nahiga ako sa kama ko sobrang badtrip ako ngayon walang nangyari  sa mga nilakad ko palpak malas. At nasira ang araw ko dahil sa Jessie na yon.

*Flashback

 

“Sir Jessie, may gusto pong kumausap sayo.” sabi ng katulong sa isang lalaking nakatalikod mula sa amin at mukhang busy sa pagkain.

“Sino yan? Bakit dito n’ya ako pinuntahan hindi ko naman to bahay.” Sagot nito na hindi man lang humaharap. Yung boses n’ya kaparehong-kapareho ng lalaki sa mall na nagpaalis sakin dahil natutuluan ko raw ng luha ang pagkain n’ya.

“Ahm, ako nga pala si Jennica Jones nag aaral ako sa Unknown University gus-.” Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil bigla na syang nagsalita.

“Anong pakialam ko? hindi naman ako teacher bakit mo ako hinahanap?”

 

“Ahm actually si Justine talaga ang hinahanap ko.”

 

“Bobo ka ba? Jessie nga ang pangalan ko diba?”

 

“Eh wala kasi s’ya kaya baka pwede kitang makausap regarding sa mga reklamo ko sa University?”

 

“Pumunta ka sa baranggay don ka mag reklamo, wag sa taong gutom na wala namang pakialam sayo!”

 

Ayyyyyy! Medyo basag ako a. T___T hindi ko ata kaya ang isang ito. Sa ibang araw na nga lang.

“Sige aalis na ako.”

 

“Wapakels dapat kanina mo ginawa yan.” at talagang hindi s’ya nauubusan ng sagot ah.

*End of flashback

 

Grrrrrrrrrr pag-naalala ko talaga hindi ko maiwasang mainis at pag-angat ko ng ulo ko mas lalo naman akong nainis dahil yung picture namin nung kasal nung demonyong matanda ang nakita ko. tumayo ako at pinatay na lang ang ilaw ng sa ganon e wala na lang akong makita. Sa susunod na pagkikita natin Jessie sisiguraduhin ko ng titingin ka sakin at nga-nga-nga ka kapag nakita ako.

-=JESSIE=-

Ilang araw na rin akong ganito. NPA No Permanent Address kung kanikanino na lang ako nakikitulog kailan kaya aalis ang tatay ko samin? Buryong na buryong na ako e.

“O san ka pupunta?” Napalingon naman ako ng marinig ko ang boses ni Justine.

“E di kakain sa labas! Ayaw mo kong pakiinin dito e.”

 

“Ayaw pakainin? E inubos mo na nga lahat ng pagkain namin dito! Yung pang isang linggo naming pagkain kinain mo lang ng hapunan.”