I love you even when I hate you (COMPLETED)

CHAPTER 50

CHAPTER 50

 

-=JENNICA=-

 

Papunta ako ngayon sa karinderya balak kong tulungan muna si Angel dahil hindi pa nakakauwi si Thia. Habang naglalakad hindi naman ako tinitigilan nitong si Iscah.

“Naynay mahal ka raw ni Jessie.”

 

“Tigilan mo na nga ako Iscah!”

 

“Naynay wala namang masama kung mahal ka n’ya ah! Mahal mo rin ba s’ya naynay?”

 

“JESSICA!” sigaw ko para matigil ito.

“E bakit ba kasi hindi mo masagot ang tanong ng bata?” tanong naman ni Jessie. nakasunod lang ito samin wala naman akong magagawa para pigilan itong wag sumama dahil sobrang kulit nito.

“Puwede ba? Wag kang makisawsaw saming mag ina?”

 

“Puwedeng puwede!”sagot nito sabay ngiti.

Nakakabwiset talaga! Bakit ba kasi kinukulit ako nitong Jessie na ito.

“Ninang!” sigaw ni Iscah ng makita si Angel.

“Naku Iscah ang cute cute mo naman. Teka muna sino ang kasama n’yo?” sabi ni Angel.

“Manliligaw ni naynay!”

“Jessica!”

 

“Ganon ba? Hi, ako nga pala si Angel.” Sabi ni Angel sabay lahad ng kamay kay Jessie.

“Jessie.” maiksing sagot ni Jessie

“Magkamay daw po kayo!” sabi naman ni Iscah kay Jessie. Dahil hindi pinansin ni Jessie ang nakalahad na kamay nito.

“Pasensya na pinangako ko kasi sa sarili ko na si Jennica lang ang tanging babaeng hahawakan ko.” sabi nito. Dahilan para bigla akong mapatingin sa kanya kumindat naman ito sakin pagkatingin ko.

“Tigilan mo nga ako! hindi nga kita kilala e. Angel wag mo nga s’yang pinagkakakausap! Pulubi lang yan nakatira sa labas ng bahay namin.” Sabi ko naman. Tapos dumiretso na ako papasok sa karinderya habang nakatalikod narinig ko pang tinanong ni Angel si Jessie.

“Talaga bang pulubi ka? Ang gwapo mo namang pulubi.”

 

“Pulubi ako? Pulubi bang matatawag ang taong tinitiis ang lahat ng paghihirap makasama lang ang babaeng mahal n’ya? Kung pulubi nga yung tawag don. Malamang pulubi nga ako. Jennica, palimos naman ng konting pagmamahal”

 

“Ahhhhhhhhhh ang sweeeeeeeeet.” sabi naman ni Angel.

Kahit nakatalikod napangiti ako sa narinig ko ewan ko ba parang kusang gumuhit ang ngiti sa labi ko.

“Jennica!” sigaw ni Jessie. sa sobrang gulat ko napalingon ako agad nang hindi pa naaalis ang ngiti sa labi ko.

“Wasus sabi ko na nga ba nakangiti ka e. naks bagay sayo!” Sabi nito. Bigla naman akong sumimangot tapos hindi ko na s’ya pinansin. Nakaupo lang ito katabi ng mga kumakain.