A Shotgun Marriage [COMPLETED]

Chapter 41: Siguro

Chapter 41: Siguro

~*~

*Hazel's POV*

I was awaken by a voice near my ears. Dandahan kong binuksan ang mga mata ko just to see Clash sleeping at the other side of the bed. Anong oras na ba? Kakauwi niya lang kaya? I noticed that he's still wearing his shoes. Naka-jeans at polo pa siya. Mukhang pagod na pagod siya. His hair is a mess... parang sinadyang guluhin. Tsk. I sat up, trying not to wake him up. Tumayo na rin ako para tanggalin ang sapatos niya.

"tsk... ang tanda tanda na hindi pa alam ang manners sa bed." Bulong ko while removing his shoes.

"nakakatamad kaya."

"ha?" napatingin ako kaagad kay Clash. Gising na siya. He's even smiling widely at me. "oh, tanggalin mo na dali." Iniangat niya pa ang paa, ilang inches nalang iyon sa mukha ko.

"ayoko nga." I pushed his foot away. Agad akong lumayo sa kaniya. Tsk. So he's been awake all this time? Sabi ko na nga ba may nagsalita kanina eh. "kaka-uwi mo lang ba?"

"ah... medyo." Umupo siya then he removed his shoes.

"where have you been ba?" tanong ko.

"we went to Cebu. M-may importante lang na ginawa sila... Elmer doon. Oo tama, may ginawa lang kaming importante doon."

I stared at him... it looks like he's not sure... well baka feeling ko lang iyon. "Cebu?" tanong ko.

"oo, we stayed there for hours. Nag-eroplano kami kaya mabilis lang... bakit?"

"bakit 'di mo ako sinama?" I pouted.

"bawal kang mapagod 'di ba? Tsk..." tumayo na siya dala-dala ang sapatos niya.

"but you should have told me a day before you left para ready ako na aalis ka."

"kailangan pa ba iyon?" napakamot siya ng ulo.

"oo naman."

"next time... promise." He placed his hand infront of his chest. I just rolled my eyes at him. Ngumiti pa siya bago lumakad papunta sa pintuan.

"where you going?" tanong ko.

"lalabas. Matutulog ako sa terrace, maganda ang view doon kapag sunrise." Sabi niya lang then he quickly left me inside the room.

"tsk. hindi man lang ako niyaya na matulog kasama siya."

~*~

*Clash's POV*

"next time... promise." Sabi ko. Tinapat ko pa sa dibdib ko ang palad ko. Yuck. Nitong mga nakaraang araw parang nagiging weird na ako.

~*flashback*~

"mahal mo na siya..." sabi ni Taba sa akin. Naka-upo sila sa sahig at kumakain. Nasa hotel kami ngayon dito sa Cebu. May ginawa lang kaming importante.

"mahal agad?" tanong ko. "murahin kita gusto mo?"

"in denial si Pare..." nagtawanan sila.

"hindi na kayo nakakatuwa..." Tumayo ako, aaminin ko, uminom ako kaya medyo may amats na ako ngayon. "hindi na kayo nakakatulong."

"sige nga... tawagan mo oh."

Binato ni France ang phone ko sa akin. Sinalo ko naman. "sino namang tatawagan ko?"

"bobo... sino pa? si Hazel... sino pa bang tatawagan mo? Bobo mo talaga Clash." Tangina 'to ah, tinawag niya talaga akong bobo?