The One that got away.....

CHAPTER 38

"I have no rights to ask how is he." truth is, gustong gusto kong alamin ang kanyang kalagayan. kung maayos na nga ba siya, pagkatapos ng ilang taon namin paghihiwalay.

"It's been three years Jocel, he should be okay." nakunot ang aking noo.

"Don't tell me, you lost communication with him too." apparently, hindi siya sumagot. pero alam ko na hindi rin nito nagustuhan ang paglayo sa kanila ni Rafael.

"He deserve to be happy, I guess tama lang ang ginawa mong paghihiwalay sa kanya. You're not good at him at all, ganun din siya sayo, you're not good to each other. Para kayong Langis at tubig na hindi kailangan man mapag-iisa. Kasi hindi magkapareho ang inyong nararamdaman."

Ouch.. pero iyon ang tingin kong totoo. We will never be good to each other. baka mauwi lang kami sa wasakan sakaling magkita kaming muli.

" You were right. I'm not good at him. not enough, not at all." Hindi ko mapigilan panginingan ng boses. I can't handle my emotion lalo na kung ang naiisip ko ay ang masasakit na katotohanan hindi ko pwedeng ariin si Rafael.

"Alam mo naman kung ganu nagbago sayo ang kaibigan ko. Man can change himself because of love. But it can ruined there life too." 

" How I wish hindi ka nalang nakilala ng kaibigan ko. O di kaya, lumayo ka nalang bago pa nabuo kung ano ang mga nasimulan niyo. Dahil sa totoo lang.." humarap ito sakin, pero ang puso ko, pinipiga ng mga salitang sinasabi niya.

"Simula ng dumating ka sa buhay niya, marami ang nagbago, hanggang sa hindi na namin siya nakilala dahil nabulag siya sa maling pagmamahal niya para sayo." mariing akong napakapit sa dulo ng aking damit at pikit ang mga matang napakagat sakin labi. 

" I'm sorry..."

"Not enough Jocel.. it's not enough..." umiling iling ako habang tumutulo ang aking luha. Hanggang sa hindi ko namalayan ang pag-alis niya sakin sasakyan at nanatili akong humihikbi sa loob.

Minsan sa buhay natin, ang pinakamahirap kalimutan ay ang mga katotohahanan pilit natin nilulubog satin nakaraan. 

Dahil kahit na nilibing muna ang lahat ng sakit, hinding hindi ka pa rin lulubayan ng mga taong nasaktan mo noon.

Hindi lang si rafael ang naapektuhan sakin mga ginawa. Nawala din ang matibay nitong samahan kala Nilo. 

Napahawak ako sakin naninikip na dibdib. Wala na ang demonyo sa paligid. Nilamon na ito nang sariling obsession sa babaeng gusto niyang protektahan.

Kailangan ko na rin umalis. Ang mundong ginagalawan namin ay masikip na at kailangan ko na rin   mag-iba ng lugar. 

Tama siya, I'm not enough with him. not at all. Wala akong ibang ginawa kundi ang iparamdam kay Rafael ang sakit  magmahal.

Tama na ito Jocel. Wala nang luhang lalabas sayong mga mata para sa lalaking iyon. Tinulak mo siya, at sakaling nakatakbo na ito na langit sa piling ng iba. dapat akong maging masaya. Iyon ang hangad ko., Ang maging masaya siya sa kanyang buhay.

//~//

"Mr. Arcega want's to meet you personally. He want's to invest in STcom, but he want's to meet the owner before he made his decision." nag-angat ako ng tingin kay Lake. Nilagay nito ang isang bungkos ng bulaklak sakin mesa at naupo sa Couch.

" Bakit hindi nalang ikaw ang makipagmeet, Co-owner ka naman ng STcom." tumayo ako at nakiupo sa tabi nito. 

"They request for you. Tsaka hindi ka pa nila nakikita. They attended the launching of Salvador's Telecommunincation, pero hindi ka naman umattend."