The One that got away.....

CHAPTER 33

Sometimes you can't just tell someone how you feel, you can never really find the right words to say to make things understand.

Kaya nga yung iba tumatahimik nalang. kasi minsan, nananaig ang takot at pangamba satin. natatakot tayo sa rejection at nangangamba tayo sa resulta ng ating mga ginawa.

pero iyon ang nature ng buhay. Hindi mo malalaman ang resulta kong hindi mo gagawin. Walang mangyayari kung hindi mo ihahain ang iyong resolusyon sa isang katastropiya.

Sa ayaw at sa gusto mo, kelangan mong sumugal. kailangan mong itaya ang natitira mong baraha kung gusto mong makalagpas sa hagdan kinalalagyan mo ngayon.

I remember my college profesor on how he enterpret the step by step process on solving a math problem.

Sabi niya sakin, when we are doing a one on one session. Tinanong niya ako kung naglalaro ako ng online games. sabi ko Oo. He asked kung anong level na ako na sinagot ko naman. He was amazed kasi yung game na nilalaro ko is nilalaro din ng anak niya, at the same time, hindi makaalis alis ang anak niya sa level na naalisan ko na. 

He asked me again, how does it feels on that kind of level?

Sabi ko nakakaoverwhelm. masarap sa pakiramdam na pagkatapos mong harapin ang obstacle ng level na yun, then you will jump to different level, nakakaexcite na nakakagalak. kasi alam mo sa sarili mo na pinaghirapan mo na malampasan ang level na yun.

Then suddenly, bigla niyang inaplay yun sa discussion namin. Sabi niya sakin, that is the same feeling when you done working in a difficult problem. 

You may feel overwhelm. Happy, proud.

Kasi alam natin sa sarili natin na pinaghirapan mo to, kinaya mo to. You have this instict in mind na magagawa ko to kahit na alam kong mahirap.

And that's how it taught me one thing, na kapag humaharap tayo sa ganitong klase ng problema, iisipin mo na para kang nasa online game. You are trying your best to reach out for the next level. Kahit maubusan ka ng buhay, as long as alam mo na may way para marestore at maretrieve ang lahat, then you are on the right track.

But not everything in this world are like an online game at don nagcocontradict yung paniniwala ng prof ko sa naging paniniwala ko.

Sometimes, we have to give up things that we fought for a long time. Cause that's how life works. May mga bagay na kahit gustong gusto mo, kahit ipaglaban mo, kahit pagbuwisan ng buhay mo, kung ang bagay na yun ay nakalaan para sa iba, then it means hindi iyon para sayo.

Kaya nga God made his unique purpose in every once life. hindi tayo pwedeng magkapareho pareho, at bawat isa ay espesyal.

at iyon ang magiging obstacle mo, on how you will accept things that meant for you, but you don't want it for you. People hurt not because of love, but for there expectation.

People hurt not because they feel inlove, but because they are holding back.

When you are in love, you feel like you are floating in the sky. There are butterflies on your stomach, even the worst situation makes you turned it to a good situation.

But then kapag ikaw ay nasaktan, kabaliktaran ang nangyayari. Ang Antonyms ng kasiyahan ay mararamdaman mo, at kahit na positibo ang bagay na dumarating sayo, magiging negatibo ito sa yung pananaw.

It's hard to tell your mind to stop loving someone if your heart still does. at kasabay ng pagmamahal ko sa kanya, ay ang sakit na hindi ko alam kong panu ko tatakasan.

Sa mga oras nato, nalaman ko na hindi sapat na sabihin mo lang sa taong mahal mo ang matatamis na mga salita para maasure mo sila na hindi mo sila sasaktan.