Prolog

1.2K 59 7
                                    


Nazywam się Nalean i mam obecnie dwadzieścia cztery lata. Jestem w Eldaryi od jakiś trzech miesięcy i żyje mi się tu o wiele lepiej niż na ziemi. Tutaj mam na kogo liczyć. Mam tu przyjaciół, którzy zastępują mi rodzinę, której nigdy nie miałam.

Od kiedy pamiętam mój ojciec był alkoholikiem. Byłam przez niego bita i poniżana. W szkole wcale nie było lepiej. Wszyscy mną gardzili i drwili że mnie, że byłam biedna. Moja matka, aby nas jakoś utrzymać sprzedawała się za pieniądze ukrywając wszytko przed ojcem. W moje dziewiąte urodziny mój ojciec zabił moją matkę na moich oczach po tym jak dowiedział się, że była prostytutką. Został skazany na dożywocie, a ja nie miałam z kim mieszkać, więc przez rok opiekowała się mną ciotka wraz z wujkiem. Byli bogaci, więc zawsze dostawałam tego co chciałam. No prawie wszystko... nigdy nie dostałam od nich miłości. Mieli już syna, ale on był dorosły i pracował za granicą. Kiedy byłam u ciotki i wujka już z osiem miesięcy okazało się, że moja ciotka ma nowotwór złośliwy płuc. Po trzech miesiącach zmarła. Mój wujek popadł wtedy w depresję. Pewnego dnia wziął za dużą ilość antydepresantów i zmarł z przedawkowania. Ponieważ nie miałam już nikogo z rodziny trafiłam do domu dziecka. Stałam się bardzo zamknięta w sobie. Pewnego razu kiedy miałam czternaście lat przyszli pewni mężczyźni i zabrali mnie do ośrodka i zaczęli trenować na morderczynię. Wykorzystywali takie osoby jak ja do mordowania, ranienia i kradzieży. Kiedy miałam siedemnaście lat próbowali mnie zgwałcić i porwać. Kiedyś próbowałem się nawet zabić przez co podcięłam sobie żyły. Jednak jeden z przechodzących ludzi zauważył mnie i wezwał karetkę. Jako osiemnastka uciekłam z tego ośrodka i uciekłam do pewnego "znajomego" ze szkoły. Pozwolił mi u siebie mieszkać pod jednym warunkiem. Że będę musiał z nim spać z nim. Bardzo tego nie chciałam, ale nie miałam gdzie indziej zamieszkać. Musiałam tak żyć dwa lata. Potem nie wytrzymałam i uciekałam.

W Eldaryi jest całkiem innaczej. Mimo tego, że tu wszyscy mi pomagają i tak zawsze polegam tylko na sobie. Nie potrafię nikomu całkowicie zaufać.

––––––––––––––––––––

I jak podoba wam się historia głównej bohaterki ?
Rozdziały nie będą się raczej pojawiać często bo nie mam czasu, ani weny, żeby je pisać ,ale postaram się jak najczęściej je publikować :P

Ciemniejsza Strona Kryształu | Eldarya [KOREKTA/CRINGE]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz