Ze zeggen dat je vijftig procent van je DNA van je moeder en vijftig procent van je vader krijgt — dit DNA kan van je opa of je oma komen want je ouders hebben twee soorten DNA dat ze door kunnen geven.
Ik vraag me af hoe het komt dat mijn ouders
wel kunnen lachen en
wel kunnen praten en
wel gesprekken kunnen beginnen en
waarom ik niet normaal ben en
mijn ouders en mijn opa en oma kunnen lachen
om grappen die ik niet begrijp
Is er iets mis gegaan toen met dat DNA — ben ik geboren uit die ooievaar en niet uit twee mensen die zeggen te weten wat liefde is.
Is er iets mis gegaan bij mijn constructie of
ben ik gewoon niet wat ik zou moeten zijn
en waarom kan ik niet doen alsof
het grappig is wat mensen zeggen
en waarom
kan ik de cassière in de winkel niet in haar ogen kijken
Waarom kan ik alleen
van hem houden en
deed ik zelfs dat niet goed en
waarom is iedereen die
mij mijn DNA zou moeten geven
wel gelukkig en
waarom huil ik in de douche zodat niemand
me kan horen
en doen mijn ouders
en mijn opa en oma dat ook
en waarom tranen mijn ogen als ik fiets
en breekt mijn hart als ik de radio luister
en huilt mijn lichaam als ik het nieuws bekijk
en glimlachen mijn ouders
gewoon alsof het niets is
dat ik niet ben wat ik zou moeten zijn
en misschien is het ook niet erg
maar ik begrijp niet waarom
ik niet weet wat ik moet zeggen als iemand vraagt hoe het gaat
en ik nooit kan zeggen dat het slecht gaat
en ik nooit kan glimlachen naar mensen die ik niet ken
en ik niet kan dansen op muziek die normaal is
en ik niet kan luisteren naar de songtekst van
het schoolsysteem
en waarom is het DNA
niet goed overgebracht
of was het DNA ook ooit van hen
en huilen zij ook in de douche
met wangen rood als de zonsondergang
en gezonken ogen tranend als douwdruppels
en dood als de nacht
en dat allemaal in de douche
zodat niemand het kan horen
JE LEEST
Ik was de maan
Poetry''Je moet de vergankelijkheid accepteren,'' zei hij. ''Ik zweer dat ik dat zal doen,'' zei ik. ''Ik zweer dat ik vrienden zal worden met de stilte.'' Mijn ogen waren luiken. Zijn compassie was opgedroogd, een stad tot een dorp verschrompeld. ''Ik za...
