💜 TELMAF.8. 💜

En başından başla
                                    

İşte şimdi Rüzgar'dı!

Biraz daha gerilerken benden hızlı davranıp, ani bir hareketle omzuna aldı beni. Panikle çığlık attım.

'' Bırak beni! Erdem yardım et! Yardım etsene Erdem! ''

''Üzgünüm, Rüzgar Bey dikkat edin lütfen. '' dedi Erdem ve sonra ayak seslerini duydum. Başımı kaldırmaya çalışıp, sırtından destek aldım.

''Erdem Allah seni bildiği gibi yapsın, seninde diğerlerinden farkın yok! '' diye bağırdım ve çırpınmaya başladım. En azından kurtaramasa bile, bizi yalnız bırakmamalıydı.

''Bırak beni mafya bozuntusu! Adam kaçırmaya girer bu.''

Bağırmama karşı tepki vermezken ilerlemeye başladı. Biraz daha çırpındım ve kafa üstü düşme tehlikesini göze aldım.

''Bebeğim, sana seni bırakmayacağımı söylemiştim."

Bebeğin bir tarafına...

Sinirle en sert yumruklarımı sırtına geçirmeye başladım, aynı zaman da çırpınıyordum.

''Bırak beni manyak adam!'' diye bağırdım ama o yürümeye devam etti. Sinirlense, bence bırakırdı. Sinirlendiremiyordum ki!

''Yakalamışsın.'' diyen amcamın sesini duyduğumda amcamı göremememe rağmen seslendim.

''Amca al beni, yalvarırım! Hergün kırk kilo meyve bile yerim ama bana bunu yapma.''

Kurtulmak adına tekrar harekete geçtim ama işlemiyordu! Hayvan!

''Kaçmamalıydın Ezgi '' dediğinde ağlamak istedim. Dalga geçiyorlar, resmen ellerinde oyuncak olmuştum.

'' Amca! '' dedim ağlarmış gibi çıkarmaya çalıştığım sesimle. Böyle bir şeyi kim isterdi! Yoldan geçen birinin beni omzuna almasından farksızdı.

''Bir süre Rüzgar'la kalmanı istiyorum. Seni götürecek.''

Sinirle gözlerim büyürken, sırtından destek alarak bedenimi biraz doğrultrum ama duruşum bozuk olduğundan dik duramıyordum. Amcama bakmak adına kafamı çevirsemde görüş açıma girmeşken, tutunduğum sırtına vurdum.

''Eğer beni bununla gönderirsen, kendimi öldürmek için her şeyi yaparım! Ya beni delirtmek mi istiyorsunuz siz! ''

''Buna izin vermem! "

Sözlerimin üzerine konuşan Rüzgar' a hitaben sinirle bağırdım. Boğazım acımaya başlamıştı bile.

" Sen kes sesini! "

Yürek mi yemiştim? Belki biraz.

''Rüzgar'a güveniyorum ayrıca sen kendine zarar veremezsin yeğenim. Senden bunu isteyecektim aslında ama anlaştığınız zaman konuşmak uygun gibi gözükmüştü. Tabii kaçtığın için şimdi olaylar acele gelişiyor fakat ne senlik, ne de Rüzgar'lık bir durum var ortada. Bir süre, seni buradan uzak tutmam lazım ve en güvenilir kişi Rüzgar. '' dedi amcam.

Gerçekten delirecektim! Sadece evime gitmek istiyordum, koskoca kız olmuştum ve lanet evde tek başıma kalabiliyorken annem yüzünden başıma gelmeyen kalmamıştı. Sadece anlamalarını istiyordum. Tamam yüzyüze görüşmekte bir şey yoktu ama onunla gitmek de neyin nesiydi! Rüzgarı istemiyorumdum. Birinin bana aşık olmasını da, birine aşık olmayı da istemiyordum!

''Amca emin olabilirsin ki o eve gidersem kendime zarar vereceğim ve sende bunun vicdan azabını çekmek istiyorsan tamam, yürü mafya bozuntusu, gidelim! ''

Soğukkanlı ve kendinden emin çıkan sesime karşı derin bir nefes alıp vermişti. Kaçamıyorsam, kendim gibi olacaktım.

''Yapma böyle Ezgi, zorundayım! Hem birbirinizi tanırsınız işte. ''

İLK AŞK - TELEFON SAPIĞIM (2016)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin