Remembering Summer (Summer Series #2) (Hernandez Series #2)

Chapter 46

Chapter 46

Parehas kaming nagulat ni Dillon sa inasalnya. Laglag ang panga ko habang nakatitig sa namumula nyang mga mata.Nagiigting ang bagang nya at hindi ko maintindihan kung bakit kailangan nyangumasta nang ganyan.

"What?" tanung ulit ni Dillon sa kanya.

"I said move. Kanina ka pa." Sagot nya.

"What the hell? Anu na naman yan?" reklamo niFifth.

Binalingan ko sya nang tingin. Suminghap akodahil alam kong gulo na naman ito.

"Anu naman ngayon sayo? Anu ka ba nya? Whyare you so affected?" sagot ni Dillon. Kalmado lang sya pero matatalim angbawat salita nya kay Grant.

Kumunot ang noo ni Grant sa kanya.

"Damn. Move." Mas matigas ang kanyang boses.

Mukhang nabanas si Dillon kaya tumayo sya saupuan at hinarap si Grant.

"Why move? At anung paki mo?" Matigas nyang tanung

Nagigting ang bagang ni Grant at matalim natinignan si Dillon. Naramdaman kong parang nagkakainitan na silang dalawa kayainangat ko ang kamay ko at hinila ang laylayan nang damit ni Dillon.

"Dillon, tama na." Mahinang sabi ko sa kanya.

Parehas na nalaglag ang tingin nila doon. Maslalong bumusangot ang mukha ni Grant nang makita ang ginawa kong paghawak salaylayan nang damit ni Dillon. Para bang hipan mo lang sya ay sasabog na sya sagalit.

Kinuha ni Dillon ang kamay kong nasa T-shirtnya at mahigpit itong hinawakan. Nagulat ako at nasulyapan ang pagtagilid niGrant nang kanyang ulo.

"Dillon.." suway ko at akmang babawiin angkamay ko pero mahigpit ang pagkakahawak nya dito.

Tumayo si Thunder.

"Grant, marami namang upuan. Bakit hindi kanalang dito sa tabi ni Fifth." Singit ni Thunder.

"Fine, but I'll take Faith with me." Aniya atakmang hihilain ako pero tinapik nang malakas ni Dillon ang kamay nya.

"What the fuck!?" sigaw ni Dillon.

Tumigil si Grant, kinagat ang ibabang labinya, sandaling tumingala at ang magbalik sya nang tingin kay Dillon ay tinulaknya ito nang ubod nang lakas. Napatakip ako sa bibig ko dahil sa gulat.

"Damn! Grant!" sigaw ni Thunder at kaagadsilang dinaluhan.

Hindi nagpatinag si Dillon, tinagilid nya angkanyang leeg at tinulak din si Grant. Mas malakas sapat na para matumba siGrant.

"What's your problem? Huh? You can't takeFaith with you, nasa tamang pagiisip ka ba ha? Umayaw k ana hindi ba? Where's Rihanna?Hindi ba't sya na ang bago mong babae ngayon?" galit na sabi ni Dillon.

Kinagat ko ang ibabang labi ko.

"Tama na. Dillon." Ani ko pero hindi nya akopinakinggan.

Nilingon ko si Williard na nanunuod lang atmukhang walang pakialam. Nahihiya ako sa kanya. Dahil narito ako, pakiramdamko, masisira pa ang birthday nya.

"Rihanna isn't my girl." Mahina pero malinawna sabi ni Grant. Binalingan ko sya nang tingin nang dahil doon. Diretsyo angtingin nya sa akin at para bang sa akin nya 'yun sinasabi.

"Fuck you! Wag mo kaming lokohin." Ani ni Dillon.

"Fuck you too! Hindi ko naman kailangangmagpaliwanag sayo! Asshole!" Sabi ni Grant at tumayo. Lumakad sya palapit saakin at nagimbal ako nang dahil doon kaya napaatras ako.