Remembering Summer (Summer Series #2) (Hernandez Series #2)

Chapter 13

Chapter 13

I know, wala akong karapatan. Wala akong karapatang nagreklamo at wala din akong karapatang magalit o magselos, ako ang may gusto nito kaya tama lang sa akin 'to. Tama lang sa akin ang masaktan nang ganito, Kulang pa nga ito. Dapat ay mas masakit pa. Kumpara sa mga pananakit ko sa kanya. Kumpara sa pagiging makasarili ko. Kulang pa ito.

"Nakalimutan mo na ata kung paanu tumugtog nang gitara." Puna sa akin ni Papa David dahil panay ang mali ko sa mga chords. Nagangat ako nang tingin.

"Sorry po."

"Masama ba ang pakiramdam mo?" Aniya. Umiling-iling ako.

"Hindi po."

"Si Grant?" natigilan ako nang banggitin nya ang pangalan ni Grant. Hindi na ako makasagot sa kanya. Nahihiya ako dahil narito ako sa church ngayon at dapat ang lahat nang pagiisip ko ay nakatuon lang dito pero hindi ko magawa. Kahit na nasaan ako. Kahit na anung gawin ko, sumasagi si Grant sa isipan ko.

"I'm sorry po." Ani ko.

"Nahihirapan ka pa? Pwede ka namang dito muna." Ani ni Papa sa akin.

Tinitigan ko syang mabuti "Papa. Masama ba akong tao? Sinasaktan ko si Grant.."

"Ginagawa mo ito para sa kanya hindi ba?"

"Paanu po kong.. makalimutan na nya ako.. Paanu kong may iba.. na.." nanginig ang labi ko. Sandalin sumagi sa isipan ko ang araw na nakita ko si Grant na nakikipaghalikan sa babae sa sofa. Sumisikip ang dibdib ko kapag naaalala 'yun.

"Faith, if the love is pure and true. It'll find a way.." Aniya.

Tinignan ko si Papa at tumungo-tungo sa kanya. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Sinasabi kong gusto kong mahanap si Grant nang babaeng mamahalin sya at hindi sasaktan katulad nang ginagawa ko ngayon, pero sa likuran nang utak ko natatakot akong mamatay sa sakit kapag nangyari ang araw na 'yun.

Dumaan ang araw at napagusapan na nila ang nalalapit kong birthday. Si Prom ang may kagustuhan na icelebrate ito nang bongga. Ayaw ko at sinabi ko sa kanya na ayos lang at wala lang naman sa akin ang simpleng pagsasalo pero mapilit sya. Sinabi kong ayos lang daw at kung gusto ko ay kaming pamilya nalang daw ang magcecelebrate. Pumayag na ako sa kanya dahil naplanu nan yang lahat at nahihiya na akong tumanggi.

"Ok lang yan! Akong bahala!" Aniya habang winawagayway sa hangin ang listahan nang mga bibilhing pagkain at kung anu-anu pa.

"What is this commotion all about?" Nagulat ako nang makitang pababa sya nang hagdan. Agad ko syang nilingon at nakitang magulo ang kanyang buhok. Namumula ang mga mata nya at para bang kagigising lang.

"Next week, birthday ni Faith, syempre, unang birthday nya na kasama natin sya. Dapat mag party tayo. Tayo-tayo lang dito sa bahay o kaya sa roof top." Ani ni Prom.

Nakita ko ang sandali nyang pagbaling nang tingin sa akin pero kaagad nya ding binawi yun. Nanikip ang dibdib ko. Mukhang pati ang pagtingin hindi na nya magawa. Baka sa susunod, kahit na sulyap wala na.

 "Ah. A-anu, akyat lang ako sa kwarto. Kukuha ako nang dami-" Aniya pero kaagad syang pinutol ni Prom.

"Kila Dillon ka ulit matutulog? Panu yan? Overnight ngayon, napagusapan pa. Sa guest room tayo."

"I'll pass."

"Come on, Grant! Bakit ba palagi nalang mainit ang ulo mo? Ngayon lang ulit tayo makakapagbonding, JP texted. Darating sila mamaya, kasama si Williard." Ani ni Kate.