Remembering Summer (Summer Series #2) (Hernandez Series #2)

Chapter 32

Chapter 32

Nagets ko kaagad ang gusto nyang sabihin. Kahit na hindi nya diretsyong sabihin sa akin ay alam kong malalim ang naging ugnayan nilang dalawa ni Grant. Kinagat ko ang ibabang labi.

"Hindi ba't magCCR ka?" Pagiiba ko nang usapan.

"You're Grant sister right?" tanung nya sakin, binalewala nya lang ang nauna kong sinabi. Hindi ako sumagot at tinitigan lang sya. Lumunok sya at tumungo-tungo.

"Yes. Yes you are, of course you are his sister. Magkaapelyido kayo." Aniya.

"You two seems so close so I feel bothered at first pero alam ko namang mali ang iniisip ko." Tumawa nya. Hindi ako nagsalita at hinihintay lang ang susunod nyang sasabihin. "Alam kong sa magpipinsan si Dillon at Thunder ang pinakakasundo ni Grant kaya nagtaka ako dahil kahit na recently kalang nyang nakilalang kapatid ay naging sobrang close na kayo, pero narealized ko, maybe because you're pretty and nice, Faith."

Yumuko ako at lumunok. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa mga naririnig ko ngayon. Alam ko naman mali ang lahat nang 'yun. I'm not what she think. Lumapit sya sakin at kinuha ang kamay ko.

"I am so jealous of Bash kasi may kaibigan syang tulad mo. Kaya nga I want to be friends with you too." Aniya.

Nagulat ako nang dahil doon.

"H-huh?"

"You know, Faith. I really really like your brother. I really like him a lot, I mean no, scratched that.. I love him. I really love him. Noon pa, gusto kong maimprove pa 'yung relationship namin. Ayokong nung katulad lang nang dati. Before, we're like.. more like.. sex buddies. We're just connected by our bodies."

W-what?

"But now, gusto kong pati puso ni Grant ay makuha ko na rin. I want him more that anything else in this world." Aniya.

Nanghina ang tuhod ko nang dahil sa sinabi nya. Parang kahit na anung oras ay babagsak ako dito sa lapag. Malakas ang sigawan sa ibaba pero parang hindi ko 'yun nadidinig. Hindi ko alam ang gagawin ko. Naninikip ang dibdib ko at wala akong magawa kundi ang manahimik lang at makinig sa pagkukwento nya tungkol sa kung anuman ang meron sa kanilang dalawa ni Grant noon.

"Rihanna-"

"Grant's not like ordinary. Alam mo 'yung pakiramdam na kayang-kaya nyang patibukin ang puso ko kahit na wala naman syang ginagawa. His gaze, his smile, everything, Faith. I just love everything about him. Sya 'yung tipo nang taong ipaglalaban ko kahit na anung mangyari. In fact, pakiramdam ko, ako ang babaeng pinakamalapit sa puso nya ngayon. He wouldn't kissed me if he like me, right?" Aniya.

Hindi ako sumagot. Tumitig lang ako sa kanya at pinupilit na itatak sa isip ko ang lahat nang sinasabi nya. I feel so hurt. Sobrang nasasaktan ako ngayon. Naisip ko, kung may babae palang handang maging baliw kay Grant nang ganito, bakit ako parin ang mahal nya. I should be happy dahil ako ang pinili nyang mahalin, but somehow hindi ko mapigilang tanungin ang sarili ko. Do I really deserve him? This girl in front obviously loves him. Hindi nya ibibigay ang lahat kay Grant kung hindi nya ito mahal. At ako? Anu nga ba ang kaya kong gawin kay Grant? Anu nga ba kaya kong ibigay sa kanya?

"Please, be my friend.. Faith, pretty please?" Aniya.

Wala sa sariling tumungo-tungo ako sa kanya. Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko kahit na nung pababa na kami nang hagdan. Sa lapag lang ako nakatingin at natatakot akong magsalita dahil pakiramdam ko babagsak ang aking mga luha.

Nang makababa kami ay maabutan na namin silang nagiinuman. Ung mga nakakasunog na titig ni Grant ang una kong naramdaman. Pinilit kong tiisin 'yun. Hindi ako nagangat nang tingin sa kanya at dumiretsyo doon sa labas kung nasaan si Dillon. Umupo ako sa tabi nya. Kinakalikot nya ang cellphone nya nung una pero nang makita nyang tumabi ako sa kanya ay kaagad nyang tinago 'yun.