Remembering Summer (Summer Series #2) (Hernandez Series #2)

Chapter 44

"I don't want to die either." Bulong ko.

Hindi sya nagsalita. Nanatili ang titig ko sakanya at nakita ko ang namumula nyang mata pati na ang nagiigting nyang mgabagang. Mahigpit ang hawak nya sa manibela at diretsyo lang ang tingin sakalsada.

"If something happen to you, I'm really goingto kill that bastard. Kahit na pinsan ko sya."

"Fifth.." suway ko.

"Really, Faith. He's selfish and coward. Hindiako makapaniwalang ginawa nya 'yun. If I were him, ipaglalaban kita at hindiiiwan gayung nalaman kong may sakit ka. Pakiramdam ko, kung sa taong mahal konangyayari ang lahat nang ito, pati buhay ko ibibigay ko sa kanya." Aniya.

"You're so kind, Fifth."

"I'm not. Believe me. I'm not. Binully ngakita noon diba?" Natawa sya.

Ganun din ako. Oo. Naaalala ko. Nung nalamannya ang relasyon namin noon ni Grant ay grabe ang pagtutol nya. Natahimik nakaming dalawa nang muli syang magsalita.

"I'm sorry, Faith." Aniya/

"Huh?"

"L-last time, we did talk to Grant. Lumuwaskami nang Maynila nila kuya para kausapin sya pero sarado ang isip nya nang mgapanahong 'yun. Binugbog namin sya. Hindi ko napigilan ang sarili ko. I punchhim, hard." Aniya.

Kinagat ko ang ibabang labi ko at naghintaysa susunod nyang sasabihin.

"We tried to explain everything. Lahat-lahatpero ayaw nya kaming pakinggang. Matigas ang ulo nya at nang mga panahong 'yunhindi nya nalaman ang lahat dahil hindi nya kami pinapatapos sa pagsasalita. Hethought everything was a lie. Galit nag alit ako. Ang bobo nya! Ang tanga nya!Hindi namin sinabi sayo dahil baka mas makadagdag pa 'yun sa sama nang loob mo.That time, we failed to bring him home." Mahinang sabi nya.

Tumungo-tungo ako. They really did so muchfor me. Marami na silang ginawa sa akin at nahihiya na ako dahil hanggangngayon ay ganito parin ako. Dapat ako din ay may gawin sa sarili ko. I need tobe strong. To be strong for myself. Kung iwanan man ako ni Grant dapat aymakatayo parin ako.

"Unte-unte dapat tanggapin ko na rin. Grantisn't for me. He deserve someone better. At hindi ako 'yun."

"Grant don't deserve you. He's an asshole."Aniya.

"Believe me, he's not Fifth. He's just hurt."

"At ikaw, hindi ba?" Aniya.

Hindi ako nagsalita.

"You're hurt. So hurt at sa ating lahat, alamkong ikaw ang mas nasasaktan so stop defending him." Aniya at iniliko na angsasakyan.

Pinagmasdan ko ang sasakyan ni Fifth habangpapaalis dito sa aming subdivision. Wala si Papa ngayon dahil nasa church sya.Hindi na ako nagpahatid doon dahil pagod ako kahit na wala naman akong ginawa.Natulog lang ako nang hapong 'yun at nang pagmulat ko nang mga mata ko ay alasonse na nang gabi at mayroon nang nakabalot sa akin na kumot.

Kinagat ko ang ibabang labi ko at napapikitang madiin nang maramdaman ko na naman ang kakaibang sakit sa may bandang pusoko. Parang pinipiga na naman. Pumikit akong muli at pinilit na matulog. Kapagsa ganitong paraan hindi ko na nararamdaman ang sakit. Ilang beses ko dinpinilit matulog at saw akas ay nagtagumpay naman ako.