Ostatnio mam gorszy okres. U mojej przyjaciółki źle się dzieje i cholernie chcę jej pomóc, choć wiem, że nie potrafię. Mam coraz gorsze oceny i panicznie boję się egzaminów, boję się o swoją przyszłość a moi rodzice ciągle są mną rozczarowani. Czuję się strasznie źle psychicznie i fizycznie. Mój chłopak praktycznie całkowicie się ode mnie odciął i strasznie za nim tęsknię i się o niego martwię. Chyba wróciły mi problemy z jedzeniem, choć w sumie się nie głodzę, ale strasznie mało jem, ledwo 1000 kalorii. No i dysforia jest tak silna, że jest to dla mnie wręcz fizyczny ból. Co prawda za 10 dni skończę 15 lat i wtedy może mama kupi mi binder, ale nawet to niewiele da. Brakuje mi też akceptacji i zrozumienia od otoczenia. Wiem, że się nad sobą użalam, bo przecież inni mają gorzej ode mnie, ale po prostu nie umiem sobie poradzić. Dlatego przez najbliższe dni nie będę prawdopodobnie nawet wchodzić na Wattpada, bo nie mam siły praktycznie na nic. Mam wszystkiego dość, chcę umrzeć. Nie chcę tak dalej żyć. Nie samookaleczam się 21 dni ale ciągle obsesyjnie myślę o tym, by to zrobić. Mam ochotę jak rok temu połknąć te cholerne tabletki, poczuć to wspaniałe otępienie i przestać czuć ten okropny ból. Chcę po prostu zasnąć i już nigdy się nie obudzić. Mam dość.
~Kami
CZYTASZ
(Trans) Boy
RandomBędę tu pisał głównie o mojej dysforii, problemach, sytuacjach z życia i przemyśleniach. Uznajmy, że będzie to coś na kształt mojego dziennika. Z góry przepraszam za przekleństwa i mój dziwny humor.
